ანდრია აბაშიძე

დაბადების ადგილი: ქ. მოსკოვი.

დაამთავრა თბილისის რკინიგზის ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი 1940 წელს.

1941–1947 წლებში მუშაობდა სხვადასხვა საპროექტო ორგანიზაციაში; 1947 წლიდან იყო თბილისის ჰიდროტექნიკისა და ენერგეტიკის სამეცნიერო–კვლევითი ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ–თანამშრომელი; 1958 წლიდან საქართველოს ენერგეტიკის და ჰიდროტექნიკურ ნაგებობათა დინამიკის განყოფილების გამგე; კითხულობდა ლექციებს საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში; მისი მონაწილეობით შესრულდა ექსპერიმენტული გამოკვლევები სლავიანსკის, ალიბაირამლიის, ნოვოსიმბირსკის, ხრამჰეს-1-სა და  საიანო-შუშინსკოეს ენერგოობიექტებზე; მისი შრომები ეხება ნაგებობათა გამოცდის თეორიის საკითხებს; მან შექმნა ტურბოგენერატორებისათვის განკუთვნილი ასაწყობი საძირკვლის რკინა–ბეტონის კონსტრუქციები, ტურბოაგრეგატის ლითონის საძირკველი; დაჯილდოებული იყო "სსრკ ენერგეტიკისა და ელექტროფიკაციის წარჩინებული მუშაკის ნიშნით. მეცნიერი სამშენებლო ტექნიკის დარგში. ტექნიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1963), პროფესორი (1967).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.18; საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი,. 2010.- გვ. 7

• 1974 - საქართველოს მეცნიერებისა და ტექნიკის დამსახურებული მოღვაწე
• მედალი "კავკასიის დაცვისთვის"