ვარაზ-ბაკური (ქართლის მეფე)

ვარაზ-ბაკური, ვარაზ-ბაქარი იყო ქართლის მეფე IV საუკუნის 70-80-იან წლებში. ჩვეულებრივ აიგივებენ ამიანე მარცელინუსთან მოხსენიებულ ასფაგურთან, რომელიც 368 წელს რომაელთა მომხრე საურმაგის განდევნის შემდეგ გაამეფეს ირანელებნა. 370 წელს ვარაზ-ბაკური იძულებული გახდა დაებრუნებინა საურმაგისათვის მტკვრის სამხრეთით მდებარე ქართლის ნაწილი. 70-იანი წლების ბოლოს ვარაზ-ბაკურმა ირანელთა დახმარებით ისევ გააერთიანა ქართლი. ქართლის წყაროების თანახმად, ვარაზ-ბაკურის დროს ირანელებმა პირველად დახარკეს ქართლი. მის დროსვე პირველად იხსენიება თბილისი. ვარაზ-ბაქარის (379-393) დროს სპარსეთის ერისთავი აოხრებს სომხეთსა და ქართლს. აშენებს ტფილისის ციხეს და მოხარკედ გახდის ვარაზ-ბაქარს. ასევე ჩამოართმევს რანს და მოვაკნეთს და მძევლად აიყვანს ფეროზის ოჯახს. კლარჯეთი უერთდება ბერძნებს და საზღვარი იწევს არსიანის მთამდე.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.166