ნოე ყიფიანი

დაბადების ადგილი: სოფელი ყუმისთავი, წყალტუბოს რაიონი.

დაამთავრა ქუთაისის პროგიმნაზია 1903 წელს; თბილისის ქართული კლასიკური გიმნაზია 1906 წელს; პარიზის უნივერსიტეტის (სორბონი) მეცნიერებათა  ფაკულტეტი 1912 წელს.

1912-1913წწ. მუშაობდა სადისერტაციო თემაზე მინერალოგია-პეტროგრაფიაში აკადემიკოს ალფრედ ლაკრუას ხელმზღვანელობით, ხოლო აკადემიკოს ემილ ჰაგის ხელმძღვანელობით - გეოლოგაში; 1915 წლიდან მუშაობდა კავკასიის მუზეუმში; 1918-1925წწ. იყო ამავე მუზეუმის (1919 წლიდან საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმი) დირექტორი; საქართველოში უმაღლესი გეოლოგიური განათლების ერთ-ერთი ფუძემდებელი; 1921-1924წწ. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოლოგიის კათედრის პირველი გამგე; 1930-1935წწ. ხელმძღვანელობდა გეოლოგიის კათედრას საქართველოს სასოფლო-სამეურნეო, 1938-1945წწ. - სოხუმის პედაგოგიურ, 1945-1957წწ. - ბათუმის პედაგოგიურ ინსტიტუტებში. შრომები ძირითადად შეეხება საქართველოს ნეოგენური ნალექების სტრატიგრაფიისა და პალეონტოლოგიის საკითხებს. პროფესორი (1930).

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.10-თბ., 1986.-გვ.655; საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა: "ივერიელი": dspace.nplg.gov.ge