გრიგოლ ხასია

დაბადების ადგილი: სოფელი ალახაძე, გაგრის რაიონი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სატრანსპორტო ფაკულტეტი საავტომობილო გზების მშენებლობის სპეციალობით 1951 წელს.

1952-1953წწ. მუშაობდა საქართველოს სსრ მინისტრთა საბჭოსთან არსებული გზატკეცილების მთავარი სამმართველოს N12 საგზაო-საექსპლუატაციო სამმართველოს უფროს ინჟინრად; 1953-1961წწ. მთავარი სამმართველოს N44 და N41 საგზაო-საექსპლუატაციო სამმართველოების ინჟინრად, სამუშაოთა მწარმოებლად; 1961-1962წწ. მთავარ ინჟინრად; 1962-1992წწ. იყო საქართველოს სსრ მინისტრთა საბჭოსთან არსებული გზატკეცილების მთავარი სამმართველოს (შემდეგ საქართველოს საავტომობილო გზების სამინისტროს N3 საგზაო სარემონტო-სამშენებლო სამმართველოს უფროსი; ხელმძღვანელობდა "ბზიფი-რიწა-ავადხარის, "ფსოუ-განთიადი-გაგრის", ბიჭვინთის საავტომობილო გზების მონაკვეთების, მიუსერისა და გაგრის კურორტების, ასევე, სამთავრობო აგარაკებისა და სანატორიუმების მისასვლელი გზების რეკონსტრუქცია-კეთილმოწყობას, გაგრის შემოსასვლელი და "გაგრა-ალპრურის" (მზიურის მთა) საავტომობილო გზების, უნიკალური (მაღალსაყრდენებიანი) ხიდებისა და ხელოვნური ნაგებობების მშენებლობას. მიღებული აქვს საქართველოს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საპატიო სიგელი და სსრკ მინისტრთა საბჭოს პრემია.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ.714-715; წიგნი ღირსებისა: ტ. 6/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2003. - გვ.253

• 2001 - ღირსების მედალი
• საპატიო მეგზევე
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი