
	English Georgian

The Biographical Dictionary of Georgia covers biographies of people who belong to history of Georgia, who are linked with Georgia, lived in or beyond it.

The dictionary is supported by the National Library of Georgia.

The project aims at publishing the biographies of outstanding Georgians. We hope that whole Georgia will be involved in filling this unique dictionary.

Follow on Facebook

Suggest a Biography

Correction

ივანე კვინიტაძე

Date of birth:	1 February, 1825
Date of death:	14 January, 1897 (at 71 years)
Burial location:	კუკიის წმინდა ნინოს ეკლესიის გალავანი, ქ.თბილისი
Category:	Military Person

Biography

დაიბადა თბილისის გუბერნიაში, აზნაურების ოჯახში. გიორგი კვინიტაძის მოგონებების წინასიტყვაობის ავტორის, თეიმურაზ ბაგრატიონ-მუხრანელის ცნობით, ივანეს მამა - სიმონ ჩიქოვანი იმერეთის აჯანყების შემდეგ ემიგრაციაში წავიდა, ივანე საქართველოში დარჩა და იზრდებოდა თავად ციციშვილების ოჯახში. 13 წლის ასაკში მან ახალი გვარი - კვინიტაძე მიიღო და რუსეთის სამხედრო სამსახურში ჩადგა. 1839 წელს ჩაირიცხა დაღესტნის მილიციაში და თავი გამოიჩინა შამილის ციხე-სიმაგრის, ახულგოს იერიშში. მონაწილეობდა ღუნიბის აღებაში (1859). ფლობდა რამდენიმე ენას, ხშირად ასრულებდა სადაზვერვო დავალებებს და მთიელებთან ასრულებდა თარჯიმნის ფუნქციას. გამოირჩეოდა დიდი ფიზიკური ძალითა და სიმამაცით. კავკასიაში მოგზაურობის დროს (1858-1859) თან ახლდა ფრანგ მწერალ ალექსანდრე დიუმას. 1873 წელს მონაწილეობდა ხივის (ქალაქი უზბეკეთში, ხორეზმის ოლქში) ლაშქრობაში. ოსმალეთთან 1877-1878 წლების ომის დროს პოლკოვნიკის წოდებით მეთაურობდა დაღესტნის მე-2 არარეგულარულ ცხენოსანთა პოლკს. 1880 წლიდან აქტიურ სამხედრო მოღვაწეობას ჩამოშორდა. სიცოცხლის ბოლომდე ირიცხებოდა კავკასიის სამხედრო ოლქის ჯარებში. 1881 წლიდან მუდმივად ცხოვრობდა თბილისში, სადაც გარდაიცვალა 1897 წლის იანვარში. მიღბული ჰქონდა მრავალი სამხედრო და საბრძოლო ჯილდო. დაქორწინებული იყო პელაგია სულაძეზე. ჰყავდა 4 შვილი: ბარბარე (დ.1864), ელენე (დ.1866), სოფიო (დ. 1871) და გიორგი (დ. 1874). რუსეთის არმიის მაიორი (1864), პოდპოლკოვნიკი (1869), პოლკოვნიკი (1877); კავკასიის ომისა და რუსეთ-თურქეთის ომის (1877-1878) აქტიური მონაწილე. საქართველოს ეროვნული გმირის, საქართველოს დამოუკიდებელი რესპუბლიკის შეიარაღებული ძალების პირველი და ბოლო მთავარსარდლის, რომელიც ხელმძღვანელობდა პირველი რესპუბლიკის ჯარს 1921 წელს რუსეთ-საქართველოს ომში, გენერალ გიორგი კვინიტაძის მამა.

წყარო: გიორგი კვინიტაძე, მოგონებები: საქართველოს დამოუკიდებლობის წლები, 1917-1921 (ავტორი) // წ. 1. - თბილისი, ლომისი, 1998. - 280გვ.

Awards and Honors

1873 - წმინდა გიორგის მე-IV ხარისხის ორდენი
წმინდა ვლადიმირის მე-III ხარისხის ორდენი
წმინდა სტანისლავის მე-III ხარისხის ორდენი
წმინდა ანას მე-IV ხარისხის ორდენი
წმინდა ანას მე-III ხარისხის ორდენი
წმინდა სტანისლავის II ხარისხის ორდენი