მურთაზ ბაღდავაძე

დაბადების ადგილი: ვანის რაიონი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი, სამრეწველო და სამოქალაქო მშენებლობის სპეციალობით 1975 წელს.

1975-1979წწ. მუშაობდა ქ. ტყიბულის ქვანახშირის მომპოვებელ მაღაროთა სამმართველოს სამთო-მაშველი რაზმის ოცეულის მეთაურად; 1979-1982წწ. მუშაობდა ქ. თბილისის გლდანის რაისაბჭოს აღმასკომის ტექნიკურ განყოფილებაში ინჟინრად; 1982-1985წწ. მუშაობდა ქ. თბილისის 26 კომისრების სახელობის რაისაბჭოს აღმასკომის საბინაო-საექსპლუატაციო ტრესტში, ჯერ ინჟინრად, შემდეგ კი საწარმოო-ტექნიკური განყოფილების უფროსად; 1985-1993წწ. იყო ქ. თბილისის საქარხნო რაისაბჭოს აღმასკომის საბინაო-საექსპლუატაციო ტრესტის საწარმოო-ტექნიკური განყოფილების უფროსი, კეთილმოწყობის სამსახურის ხელმძღვანელი, ტრესტის მმარტველის მოადგილე; 1993-1998წწ. მუშაობდა ქ. თბილისის სამგორის რაისაბჭოს აღმასკომის ტექნიკური განყოფილების უფროსად; 1998-2009წწ. იყო ქ. თბილისის სამგორის რაიონის გამგეობის შპს "№10 სერვისული მომსახურების ცენტრი"-ს დირექტორი; 2009-2015წწ. მუშაობდა ქ. თბილისის სამგორის რაიონის გამგეობის ტერიტორიული ერთეულის - ლილოს უბნის მთავარ სპეციალისტად; განსაკუთრებით უნდა აღინიშნოს მისი წვლილი მსხვილპანელოვანი საცხოვრებელი სახლების პანელების შეერთების ადგილებში წყლისა და ნესტის სალიკვიდაციო სამუშაოების განხორციელების საქმეში; სწორედ მისი მუშაობის პერიოდში, საპროექტო ინსტიტუტების: "თბილქალაქპროექტის", "თბილზნიეპისა" და "ლენინგრადპროექტის" რეკომენდაციების შესაბამისად, ქ. თბილისის "მეტრომშენის", ვაზისუბნის, მესამე მასივისა და ვარკეთილის დასახლებაში, ასობით საცხოვრებელ კორპუსს ჩაუტარდა პანელებს შორის შეერთების ადგილების სპეციალური ხსნარით დამუშავება-იზოლაცია, რამაც სასურველი შედეგი გამოიღო, ამ მეტად სერიოზული საექსპლუატაციო ხარვეზის აღმოფხვრის საქმეში; აღნიშნული მეთოდი შემდგომ მთელი საქართველოს მასშტაბით სხვა ქალაქებშიც დაინერგა; ასევე მისი უშუალო მონაწილეობითა და ხელმძღვანელობით ჩაუტარდა ფუძე-საძირკვლებისა და მზიდი კონსტრუქციების გამაგრებითი სამუშაოები ისნისა და სამგორის რაიონის ათობით საცხოვრებელ სახლს; მრავალწლიანი შრომითი საქმიანობისა და დამსახურებისათვის მიღებული აქვს საუწყებო ჯილდოები და საპატიო სიგელები.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. წიგნი 2. -თბ., 2021. -გვ.62-63