ალექსანდრე კიმბერგი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა ქ. თბილისის სარკინიგზო ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტის ხიდებისა და გვირაბების ფაკულტეტი და მიენიჭა სარკინიგზო ტრანსპორტის მშენებელი ინჟინრის კვალიფიკაცია 1947 წელს.

1947-1963წწ. მუშაობდა საკავშირო საპროექტო ინსტიტუტ "სოიუზდორპროექტი"-ს თბილისის ფილიალში ინჟინრად, უფროს ინჟინრად, ჯგუფის ხელმძღვანელად, მთავარ სპეციალისტად; 1964-1992წწ. მუშაობდა თბილისის ზონალურ სამეცნიერო-კვლევით და ექსპერიმენტული პროექტირების ინსტიტუტში ("თბილზნიეპი") უფროს მეცნიერ თანამშრომლად, შემდეგ კარკასული შენობების ლაბორატორიის ხელმძღვანელად; ხელმძღვანელობდა მთელ რიგ თემებს, რომლებიც გათვალისწინებულ იყო საბჭოთა კავშირის არქიტექტურის საქმეთა სახელმწიფო კომიტეტის ("გოსკომარქიტექტური"-ს) სამეცნიერო კვლევითი გეგმებით; 1964 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია და მიენიჭა ტექნიკურ მეცნიერებათა კანდიდატის ხარისხი; 1986 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია ქ. მოსკოვის რკინაბეტონის სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში და მიენიჭა ტექნიკურ მეცნიერებათა დოქტორის ხარისხი; 1975 წელს ქ. თბილისში აშენებული საქართველოს საავტომობილო გზების სამინისტროს შენობის კონსტრუქციული ნაწილის დამუშავებისათვის ავტორთა ჯგუფთან ერთად მიენიჭა სსრკ მინისტრთა საბჭოს პრემია; 1988 წელს მას მეორედ მიენიჭა სსრკ მინისრთა საბჭოს პრემია, მშენებლობის პირობებში არმატურის დაძაბვით კარკასული შენობების პროგრესული კონსტრუქციული სისტემის (სერია "1.120.1-2C") კვლევის, დამუშავებისა და დანერგვისათვის; ავტორია 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომისა და გამოგონების; ის 1992 წლამდე ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა საქართველოში, შემგომ საცხოვრებლად გადავიდა თავის წინაპართა სამშობლოში - ისრაელში.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. წიგნი 2. -თბ., 2021. -გვ. 155-157

• 2005 - საქართველოს დამსახურებული მშენებელი
  მშენებლობის დარგში წარმატებული მოღვაწეობისათვის