გრიგოლ წერეთელი

შეძლებული თავადი, რომელიც დამბლისგან 35 წელი პარალიზებული იყო. სიკვდილის წინ გრიგოლ (გიგო) წერეთელმა "სხვადასხვა საქველმოქმედო საქმეებისათვის დატოვა ათასი მანეთი. აქედან ოცი თუმანი ზეპირ-სიტყვაობის ფონდს ერგო და დანარჩენი რვაასი მანეთი ასე განაწილდა: ორასი მანეთი–საჩხერის ბიბლიოტეკას, ორასი – ქალების მომავალ შკოლას ტფილისში, ორასი – "წერა-კითხვის" საზოგადოებას და ორასიც – მოსკოველ ღარიბ სტუდენტებს" ("კვალი", 1895).  მის პომპეზურ დაკრძალვაზე აკაკიმ წარმოთქვა პათეტიკური სიტყვა, რომელიც ასე დაამთავრა: "გამოსათხოვარი თაყვანი ვსცეთ მაგის გაცივებულს გვამს და სული შევავედროთ ზეცას და ზედ ხორციელი სურვილიც დავამატოთ, რომ მაგისი გაკვალული, ძველიდან ახლამდი მიმავალი გზა არ დავიწყებულიყოს, არ გადავარდნილიყოს და სამაგალითოთ დარჩენოდეს ბევრს". ქველმოქმედი.

წყარო: ნარკვევები, ლიტერატურული პორტრეტები, პუბლიკაციები / თამაზ ჯოლოგუა.-თბ.,2022.-გვ.370