გერცელ ბააზოვი

დაბადების ადგილი: ქ. ონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციალურ-ეკონომიური ფაკულტეტის იურიდიული განყოფილება 1926 წელს.

ერთხანს ადვოკატად მუშაობდა, შემდეგ იყო ჟურნალ "საბჭოთა სამართლის" რედაქციის პ/მგ. მდივანი. 1918 წელს ქუთაისის გაზეთ "ებრაელის ხმაში" გამოქვეყნდა მისი პირველი ლექსები. 1922 წლიდან თბილისის ჟურნალ-გაზეთებში იბეჭდებოდა მისი ლექსები, წერილები და თარგმანები. 1924-1925 ბააზოვის ინიციატივით დაარსდა ქართველ ებრაელთა თვითმოქმედი დრამატული დასი "კადიმა". გ. ბააზოვის პირველი დრამატული ნაწარმოები იყო ალეგორიულ-სიმბოლური ხასიათის დრამა "დილლეამარი". ერთსულოვანი აღიარება მოუტანა ბააზოვს ქართველ ებრაელთა ყოფა-ცხოვრების ამსახველმა პოემამ "მუნჯები ალაპარაკდნენ" (1931). ბააზოვის პროზაული ნაწარმოებებიდან აღსანიშნავია მოთხრობები "შემარიას უკანასკნელი სიტყვა" და "გელათის ქუჩის დასასრული" (ორივე 1931), ტრილოგიად ჩაფიქრებული რომანი "ფეთხაინი" (1934, I ნაწილი რუსულად - 1936) და სხვა.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2. -თბ., 1977. - გვ. 116

• პიესები (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1962. - 317გვ.
• გელათის ქუჩის დასასრული : მოთხრობა (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. მწერალი, 1961. - 90გვ.
• ფეთხაიანი : რომანი (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1960. - 401გვ.
• მუნჯები ალაპარაკდენ : დრამა 4 მოქმ. 14 სურ. (ავტორი). - ტფილისი, ფედერაცია-ს გა-მა, 1933. - 123გვ.
• დილლეამარ : მისტერია 4 მოქმედებად (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამი, 1929