ვარლამ გელოვანი

დაბადების ადგილი: სოფელი სპათაგორა, ლეჩხუმის მაზრა (ახლანდელი ცაგერის რაიონი).

დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.

1901 წელს სწავლობდა პეტერბურგის უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის ფაკულტეტის საბუნებისმეტყველო განყოფილებაზე. პირველსავე წელს გარიცხეს უნივერსიტეტიდან რევოლუციურ მოძრაობაში მონაწილეობისათვის და ადმინისტრაციული წესით გაასახლეს პეტერბურგიდან. 1902 წელს სწავლა განაგრძო პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე. უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, შევიდა პეტერბურგის ადვოკატურაში 1906 წელს. 1912 წლის 12 დეკემბერს სახელმწიფო სათათბიროში წარმოთქვა სიტყვა, რომელშიც მოითხოვა საქართველოს პოლიტიკური ავტონომია, თვითმმართველობის გაფართოება, მართლმსაჯულების, სახელმწიფო სკოლების ქართულ ენაზე მოწყობა. 1914–1918წწ. ეწეოდა ქველმოქმედებას I მსოფლიო ომის დასაწყისში; მეთაურობდა სახელმწიფო სათათბიროს სანიტარულ რაზმს თურქეთს ფრონტზე. პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე. დესპინე გელოვანის შვილი და კონსტანტინე (კოწია) გელოვანის ძმა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.582; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. I ა-დ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2018.-გვ.558; აფხაზი არისტოკრატები ემიგრაციაში = Sürgündeki aphaz aristokratlar / ნატო მარშანია.-თბ.,2018.-გვ.7

• პეტერბურგის ქართველ სტუდენტთა სათვისტომოს გამგეობია, თავმჯდომარე (1903-1906)
• რუსეთის საინფორმაციო ბიუროს და ავტონომისტთა კავშირი, დამფუძნებელი
• სახელმწიფო სათათბირო, დეპუტატი (ქუთაისის გუბერნიიდან)
• სოციალისტ–ფედერალისტთა პარტია, წევრი

• წმინდა გიორგის მედალი
  I მსოფლიო ომში, ქველმოქმედებისა და მამაცობისათვის