ვერა დავიდოვა

დაბადების ადგილი: ნიჟნი–ნოვგოროდი, რუსეთი.

დაამთავრა ლენინგრადის კონსერვატორია 1930 წელს.

1929-1932წწ. იყო ლენინგრადის ოპერისა და ბალეტის თეატრის, ხოლო 1932-1956წწ. სსრკ დიდი თეატრის სოლისტი; 1941-1943წწ. მღეროდა თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრში; 1959 წლიდან იყო თბილსის კონსერვატორიის პედაგოგი; შექმნა ღრმა დრამატიზითა და მასშტაბურობით გამორჩეული სახეები რუსულ კლასიკურ და საზღვარგარეთულ ოპერებში, რომელთაგან აღსანიშნავია: ლიუბაშა(ნ. რიმსკი–კორსაკოვის "მეფის საცოლე"), მარფა(ნ. მუსორგსკის "ხოვანშჩინა"), კარმენი(ჟ. ბიზეს "კარმენი"), ამნერისი(ჯ. ვერდის "აიდა"); პირველად თბილისის ოპერის სცენაზე შეასრულა კონჩაკოვნას(ა. ბოდორინის "თავადი იგორი"), დალილას(კ. სენსანსის "სამსონი და დალილა"), შარლოტას(ჟ. მასნეს "ვერთერი") პარტიები; ავტორია წიგნისა "მომღერლის სუნთქვა და ზოგიერთი რჩევა ხმის დაყენებისათვის"(1966); მიღებული აქვს მთავრობის ჯილდოები; მომღერალი(მეცო–სოპრანო), პროფესორი(1964).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.261

• 1981 - საქართველოს სახალხო არტისტი
• 1951 - სსრკ სახელმწიფო პრემია
• 1951 - რსფსრ სახალხო არტისტი
• 1950 - სსრკ სახელმწიფო პრემია
• 1946 - სსრკ სახელმწიფო პრემია