ოთარ ანჯაფარიძე

დაბადების ადგილი: ქ. ბათუმი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედივინო ინსტიტუტი 1943 წელს.

1943–1946წწ. იყო ბათუმის სანეპისადგურის მთავარი ექიმი. 1946 წლიდან მუშაობდა მოსკოვის სხვადასხვა სამეცნიერო–კვლევით ინსტიტუტებში. 1963–1965წწ. იყო სსრკ ჯანდაცვის სამინისტროს ბაქტერიული და ვირუსული პრეპარატების წარმოების მთავარი სამმართველოს უფროსი. იგი იყო მოსკოვის ვირუსული პრეპარატების სამეცნიერო–კვლევითი ინსტიტუტის ერთ–ერთი დამაარსებელი და დირექტორი 1953–1963 წლებში და 1965 წლიდან. 1976–1990წწ. იყო რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის ჰიგიენის, ეპიდემიოლოგიის და მიკრობიოლოგიის განყოფილების აკადემიკოს–მდივანი. იგი შეისწავლიდა ვირუსის საწინააღმდეგო იმუნიტეტს და პოლიომელიტის, ცოფის, ენცეფალიტის, წითელას, ყვავილისა და სხვა ინფექციურ  დაავადებათა საწინააღმდეგო ვაქცინების წარმოების მეცნიერულ საფუძვლებს, იკვლევდა ვირუსული ინფექციის ქრონიკული ფორმების ჩამოყალიბების უჯრედოვან მექანიზმს, ადამიანის ლევკოზის ვირუსულ ეტიოლოგიას და კანცეროგენეზის მექანიზმს. იყო ჟურნალ "Acta virusologica"-ს მთავარი რედაქტორის მოადგილე და ჟურნალ "Вопросы вирусологии"–ის მთავარი რედაქტორი 1990 წლიდან. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1964), პროფესორი (1967), ვირუსოლოგი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.174

• რუსეთის ბიოტექნოლოგიის აკადემია, აკადემიკოსი (1990-)
• რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემია, პრეზიდიუმის მრჩეველი (1990-)
• რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემია, წევრ–კორესპონდენტი (1971-)
• რუსეთის ჯანდაცვის სამინისტროს ვაქცინებისა და შრატების კომიტეტი, თავმჯდომარის მოადგილე
• უჯრედთა კულტურების საერთაშორისო კომიტეტი, წევრი

• შრომის წითელი დროშის ორდენი
• ლენინის ორდენი