ნიკო ჯანაშია

დაბადების ადგილი: სოფელი აძიუბჟა, ახლანდელი ოჩამჩირის რაიონი.

დაამთავრა გორის საოსტატო სემინარია 1891 წელს.

იმავე წელს დაინიშნა მასწავლებლად სოხუმის მთიელთა სკოლაში; 1892 წელს გადავიდა მასწავლებლად ოზურგეთის მაზრის სოფელ მაკვანეთში; მაკვანეთიდან იგი გუდაუთის სამინისტრო სკოლის გამგედ გადაიყვანეს. მისი მოსვლის შემდეგ სკოლა მალე მოწინავეთა რიგებში ჩადგა; გუდაუთში იგი კულტურულ-საგანმანათლებლო მუშაობას ეწეოდა; აქვეყნებდა წერილებს გაზეთებში; 1899 წელს იგი სენაკის ქართული სკოლის მასწავლებლად გადაიყვანეს. მან ამ სკოლაშიც საქმისადმი დიდი სიყვარული და ენერგია გამოიჩინა; დიდი ღვაწლი მიუძღვის სოხუმის სამასწავლებლო სემინარიის დაარსებაში(1915 წ); იგი იყო იაკობ გოგებაშვილის პედაგოგიური შეხედულებების მიმდევარი; 1909 წელს მისი აქტიური მონაწილეობით გაიხსნა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სოხუმის ფილიალი; 1910 წელს სათავეში ჩაუდგა ამ საზოგადოების ქართულ სკოლას სოხუმში; ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო მუშაობას; სწავლობდა ქართველი ხალხის მატერიალურ და სულიერ კულტურას; დიდი წვლილი შეიტანა აფხაზი ხალხის ყოფისა და რელიგიური რწმენების კვლევაში; ეთნოგრაფიულ წერილებს ბეჭდავდა: "სახალხო გაზეთში", "მოამბეში", აკაკის კრებულში, აგრეთვე ჟურნალ "ხრისტიანსკი ვოსტოკში". საზოგადო მოღვაწე.

წყარო: განმანათლებლობა საქართველოში: იდეები და მოღვაწეები: nateba.webbreeze.net; ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.-თბ., 1987.-გვ.536; ქართველ მოღვაწეთა ნეკროპოლი. წ. 1/ შეადგ., წინასიტყვაობა, შენიშვნები და საძიებელი დაურთო სოლომონ ხუციშვილმა. -თბ., 1961. -გვ.140

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, წევრი