გიორგი VIII (საქართველოს მეფე)

საქართველოს მეფე 1446-1466წწ., კახეთისა(კახეთში - გიორგი I) —1466-1476წწ., ალექსანდრე I დიდის ძე; მის დროს, ძირითადად, დამთავრდა საქართველოს ერთიანი ფეოდალური მონარქიის სამეფო-სამთავროებად დაშლის ხანგრძლივი პროცესი; თავდაპირველად სამეფოს ჩამოსცილდა სამცხე-საათაბაგო; დასავლეთ საქართველოში გამეფების პრეტენზიით გამოვიდა სამოქალაქოს ერისთავი ბაგრატი, რომელმაც გიორგი VIII-ს ომი გამოუცხადა; ჩიხორის ბრძოლაში(1463) გიორგი VIII დამარცხდა; 1465 წელს სამცხის მთავარმა ყვარყვარე II ათაბაგმა გიორგი VIII ტყვედ ჩაიგდო; ამით ისარგებლა ბაგრატმა და 1466 წელს თავი საქართველოს მეფედ გამოაცხადა; ტყვეობიდან განთავისუფლებული გიორგი VIII 1466 წელს იძულებული გახდა კახეთს გასულიყო, რითაც დასაბამი მისცა კახეთის ცალკე სამეფოდ გამოყოფას; გიორგი VIII პირველი ქართველი მეფეა, რომელმაც თავისი მეფობის დროს ანტიოსმალური კოალიციის მოწყობის მიზნით ევროპაში გააგზავნა ელჩობა; ქართველი ელჩები ეწვივნენ რომის პაპს, საფრანგეთის მეფეს შარლ VII-ს(1422-1461), შემდეგ მის შვილს ლუი XI-ს(1461-1483), მაგრამ ელჩობას შედეგი არ მოჰყოლია, რადგანაც ევროპის ქვეყნებმა ოსმალეთთან მორიგება არჩიეს; გიორგი VIII-ის ერთ-ერთი ასული ბიზანტიის იმპერატორზე იყო დანიშნული, მაგრამ 1453 წელს თურქების მიერ კონსტანტინოპოლის აღებამ ეს გეგმა ჩაშალა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.22