პავლე შტერნი

მისი პროექტებით XIX ს. ბოლოს და XX ს. დასაწყისში თბილისში ბევრი კერძო სახლი და რამდენიმე საზოგადო დანიშნულების ნაგებობა აშენდა; თბილისში ჩამოვიდა 1870 იანი წლების მიწურულს; იყო თბილისის საოპერო თეატრის შენობის ავტორის არქიტექტორ ვ. შრეტერის თანაშემწე და 1882 წლამდე მშენებლობასაც ხელმძღვანელობდა, შემდეგ ხელი მიჰყო დამოუკიდებელ დაპროექტებასა და მშენებლობას; ის ეპოქის დამახასიათებელი ფიგურაა; მის ნამუშევრებში ეკლექტიზმი ჩანს: "აგურის გოტიკის" ყაიდაზეა აშენებული საცხოვრებელი სახლი დავით აღმაშენებლის პროსპექტისა და ბაქოს ქუჩის კუთხეში (1893); ხოლო "ისლამური" სტილიზაციისაა მისი საკუთარი სახლი დავით აღმაშენებლის პროსპექტისა და ი. კრილოვის ქუჩის კუთხეში (1893-1894), ამავე ჯგუფს მიეკუთვნება მერიის შენობის ფასადიც. მაგრამ მის შემოქმედებაში უმთავრესი ადგილი მაინც რენესანსულ-ბაროკოულ სტილიზაციას უჭირავს; მისი დანერგილია ნაძერწი სამკაულებით, მრავალი არქიტექტორული დეტალითა და პროფილით გადატვირთული ფასადები, რომლებიც დიდად მომრავლდა თბილისში 1880 -იან და განსაკუთრებით 1890-იან წლებში; სხვა ნამუშევრები: საცხოვრებელი სახლები დავით აღმაშენებლის პრ., 117 (1894; ფასადი ახლად გადაკეთებულია), ა. გრიბოედოვისა და ა. ჭავჭავაძის ქუჩების კუთხეში (1897).

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002.-გვ.928