აკაკი კერესელიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი უწერა, ონის რაიონი.

დაამთავრა ამიერკავკასიის ენერგეტიკის ინსტიტუტი.

ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ ორი წელი მუშაობდა თბილისის ენერგეტიკულ ნაგებობათა ინსტიტუტში ინჟინერ-ლაბორანტის თანამდებობაზე. 1940-1943წწ. სწავლობდა ასპირანტურაში. მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში მუშაობდა "აზნავთობის" ტრესტის ერთ-ერთ საწარმოში ჯერ ელექტროსაამქროს უფროსად, შემდეგ მთავარ ენერგეტიკოსად; 1947 წლიდან პედაგოგიური და სამეცნიერო საქმიანობას ეწეოდა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. ტექნიკურ მეცნიერებათა კანტიდატი (1949). 1958-1963წწ. პედაგოგიურ საქმიანობასთან ერთად მუშაობდა თბილისის ელექტროტექნიკის სამეცნიერო-კვლევით ინასტიტუტში, ხელმძღვანელობდა ელექტრული მანქანების განყოფილებას. 4 მონოგრაფიის, 45 სამეცნიერო ნაშრომისა და რამდენიმე გამოგონების ავტორი. მისი შრომები ეძღვნება ელექტროენერგიის გარდაქმნის ტექნიკურ და მართვის სისტემების საკითხებს. 1972-1989წწ. ხელმძღვანელობდა ტექნიკური ელექტრონიკის კათედრას. მრავალი წლის მანძილზე იყო ელექტრომექანიკისა და ელექტრონიკის ფაკულტეტის დეკანი. ტექნიკურ მეცნიერებათა დოქტორი (1969), პროფესორი (1970). 

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 5.- თბ., 1980.- გვ. 475; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018.-გვ. 627; საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი, 2016.- გვ.162

• სკკპ, წევრი (1945-)

• 1982 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• საქართველოს მეცნიერებისა და ტექნიკის დამსახურებული მოღვაწე
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი