სოლომონ ზვანბა

დაბადების ადგილი: სოფელი დრანდა, გულრიფშის მუნიციპალიტეტი, აფხაზეთი.

1826 წელს პეტერბურგში სასწავლებლად გააყოლეს აფხაზთა მთავრის ვაჟს, კონსტანტინეს. 1832 წელს უნტეროფიცრის წოდებით დაამთავრა სამხედრო სასწავლებელი. ყირიმის ომში (1853–1856) პოლკოვნიკის ჩინით მეთაურობდა №11 შავი ზღვის სახაზო ბატალიონს, რომელმაც თურქებთან ენგურის ბრძოლის დროს მთავარი დარტყმა მიიღო და დაკარგა მეთაური – იგი ბატალიონს კონტრიერიშზე მიუძღოდა. მრავალმხრივი განათლების მქონე სოლომონ ზვანბა შესანიშნავად იცნობდა აფხაზეთის მოსახლეობას, ბუნებას. 1852–1855 წლებში გაზეთ "კავკაზში" გამოქვეყნდა მისი რამდენიმე ისტორიულ-ეთნოგრაფიული ხასიათის ნაშრომი, კერძოდ, "უბიხთა ზამთრის ლაშქრობები აფხაზეთში", "აფხაზური მითოლოგია, რელიგიური წარმოდგენები და წეს-ჩვეულებები" და სხვ. ზოგი მათგანი იმავე ხანებში ითარგმნა და გამოქვეყნდა გერმანულად. აფხაზი ისტორიკოსი და ეთნოგრაფი, რუსეთის არმიის ოფიცერი. 1845  წელს მიღებული აქვს ოქროს დაშნა მამაცობისთვის.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.- გვ.366

• 1849 - წმინდა გიორგის IV ხარისხის ორდენი
• 1844 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი
• 1839 - წმინდა ანას III ხარისხის ორდენი
• 1836 - წმინდა სტანისლავის III ხარისხის ორდენი