ბლიაძე

ქართლში განთქმულ მესტვირეთა შთამომავალი, არსენა ოძელაშვილის თანამედროვე. თბილისში, 1845 წელს, აღდგომის მეშვიდე ხუთშაბათს, მამადავითობას აამღერა არსენას ლექსი. რუსულ გაზეთ "კავკაზის" (1846 წელი, 16 თებერვალი) სიტყვით: "სჯობია მოუსმინოთ მესტვირე ბლიაძეს. ხალხში სტვირით დაკვრით სეირნობისას, ის ყვება სხვადასხვა საგმირო ამბებს, ანდა რეჩიტატივით გადასცემს  მსმენელთ ლეგენდებს ყაჩაღ არსენას და სხვა სახალხო  გმირების შესახებ". ალექსანდრე ჯამბაკურ-ორბელიანის განმარტებით: "მესტვირეს ახლა ბლიაძეს ეძახიან, მაგრამ ბლიაძე გვარია და არა მესტვირე, რადგან საგანგებო მესტვირე ყოფილა რომელიმე ბლიაძე და იმის სახელი მესტვირესათვის დაურქმევიათ; ხოლო აკაკი წერეთელი იმდენად მოხიბლული იყო ბლიაძის სახელგანთქმულობით, რომ ლექსში "ირაკლის საფლავზე" წერდა: "სტვირის გუდა მაქვს ბლიაძის, ქამანჩა ქებაძისაო, დაბლა ქვეყნის ვარ მღერალი, შემამკობელი ცისაო" (ეს ქებაძეც ძველ დროში განთქმული მესტვირე ყოფილა). მოშაირე, მესტვირე, "არსენას ლექსის" ავტორი.

წყარო: ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. I ა-დ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2018.-გვ.399