იაკობ ივანოვი

დაამთავრა კრემლის მშენებელთა ექსპედიციის საარქიტექტურო სკოლა­ 1824 წელს (მოსკოვი).

1824 წელს დაი­ნიშნა არქიტექტორის თანაშემწედ; 1841-1846წწ. მუ­შა­ობ­და თბილისში; 1841-1844წწ. იყო თბილისის საქალაქო არქიტექტორი და ასრულებდა ყველა მნიშვნელოვან არქიტექტურულ სამუშაოს (ძირითადად საცხოვრებელი სახლების პროექტები); ფასადთა დამუშავების დროს იგი იყენებდა გვიანი რუსული კლასიციზმის ელე­მენ­ტებს, რომრლსაც ხელისუფლების მიერ "აპრობირებული" ფასადების სავალდებულო ალბო­მები ნერგავდა; ამავე დროს ითვა­ლის­წი­ნებ­და თბილისურ სპეციფიკას და თავისი წვლი­ლი შეიტანა XIX ს. საცხოვრებელი სახლის არქიტექტურის განვითარებაში; იგი იყენებდა თბილისური საცხოვრებლის ისეთ ელემენტს, როგორიცაა ხის დიდი აივნები ეზოს მხრიდან. 1842 წლიდან ხის დაკიდული აივნები ჩნდება ფასადებზედაც; 1846 წელს მან ხის აივნის სვეტების დასაკავშირებლად კოჭების ნაცვლად პირველად გამოიყენა სვეტებზე დაბჯენილი თაღები. ამის შედეგად ქალაქის არქიტექტურაში დამკვიდრდა ახალი ფორმა, რომელიც შემდგომ ფართოდ გავრცელდა; არის ზუბალა­შვილის ქარვასლის პროექ­ტის (1844) ავტორი (აშენდა მეტეხის ხიდის ყურეში, დაანგრიეს 1940 წელს). მანვე შეადგინა თბილისის თეატრის ორი პროექტი (1844 და 1845 წლებში), რომლებიც არ განხორციელდა. თბილისიდან წასვლის შემდეგ იგი მუ­შა­ობ­და რუსეთის სხვადა­სხვა ქალაქში არქიტექტორად, კერძოდ, 1849-1856წწ. მისი პროექტით ქ. ტულაში აშენდა ოფიცერთა სახლი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.213