ღენტორ რუხაძე

დაბადების ადგილი. ქ. ხონი.

დაწყებითი განათლება მიიღო ხონის სამასწავლებლო სემინარიასთან არსებულ ორკლასიაან სასწავლებელში; შემდეგ სახელმწიფო ხარჯზე სწავლა გააგრძელა ხონის სამასწავლებლო სემინარიაში.

1904-1905წწ. სემინარიის ბოლო კლასის მოსწავლე მონაწილეობდა რევოლუციურ გამოსვლებში, სემინარიის დირექტორის წინააღმდეგ მოწყობილი ბუნტის გამო დაითხოვეს სემინარიიდან, თუმცა მოგვიანებით გამოცდების ჩაბარების უფლება მისცეს და მიანიჭეს სახალხო მასწავლებლის წოდება; საცხოვრებლად გადავიდა ქ. სოხუმში, სადაც დაიწყო მასწავლებლობა და აქტიურად ჩაერთო რევოლუციურ საქმიანობაში; 1905 წლის ოქტომბერში ქ. სოხუმში ჩაეწერა რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის რიგებში და არაოფიციალურად გადადის სამეგრელოში, ადგილობრივი მასწავლებლებისგან აყალიბებეს წრეს, რომელშიც ეწევიან თვითგანვითარებას რევოლუციური ნაწარმოებების კითხვით; 1905-1907წწ. რევოლუციის დამარცხების შემდეგ გადაწვიტა სწავლის გაგრძელება; 1909 წელს ჩაირიცხა კიევის უნივერსიტეტში; 1910 წელს რევოლუციური საქმიანობისთვის დააპატიმრეს და გარიცხეს უნივერსიტეტიდან რუსეთის უნივერსიტეტებში ჩარიცხვის უფლების გარეშე; 1911 წელს გაემგზავრა გერმანიაში, ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტში სწავლის გასაგრძელებლად; 1913 წელს დატოვა გერმანია და დაბრუნდა პეტერბურგში, სადაც კიევის უნივერსიტეტში სწავლის გაგრძელების უფლება მოიპოვა; 1916 წელს უნივერსიტეტის სრული კურსის დამთავრების შემდეგ ჩარიცხეს ოფიცერთა კურსებზე, რომელიც მალე მიატოვა და გადავიდა ქ. ჩერკასკში, სადაც 1917 წლის რევოლუციამ მოუსწრო; 1919 წელს მიიღეს პარტიის რიგებში; 1919-1920წწ. იბრძოდა დენიკინის არმიის წინააღმდეგ, როგორც წითელი არმიის მე-12 დივიზიის პოლიტნაწილის უფროსი; 1920 წელს გაიგზავნა პიატიგორსკის მეთაურთა კურსებზე პოლიტიკურ მეცნიერებათა მასწავლებლად; 1921 წელს ბრუნდება საქართველოში და მუშობას იწყებს ცენტრალური კომიტეტის პოლიტიკური განათლების განყოფილების უფროსად, შემდგომ ხელმძღანელობს თბილისის სახალხო განათლებას; 1928 წელს დროებით დაინიშნა ეროვნული სამხედრო პოლიტიკური სკოლის დირექტორად; 1926-1929წწ. რკინიგზის მუშათა ფაკულტეტის დეკანია; 1930-1933წწ. ქიმიურ-ტექნოლოგიური ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე; 1933 წლის 10 იანვარს დაინიშნა ქუთაისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტის პირველ დირექტორად (რექტორად); 1933 წლის 16 ნოემბერს დაინიშნა საქართველოს მთავლიტად; 1937 წელს იყო რეპრესირებული, დახვრიტეს ქონების კონფისკაციით.

წყარო: აკაკი წერეთლის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორები = The rectors of Akaki Tsereteli State University / იმერ ბასილაძე, ნესტან კუტივაძე.-ქუთაისი, 2013.-გვ.14-17; საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა: nplg.gov.ge

• თბილისის საქალაქო საბჭოს პრეზიდიუმი, წევრი
• სკკპ(ბ), წევრი (1919-1937)