ნიკოლოზ რუხაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი დიდი ჯიხაიში, სამტრედიის რაიონი. 

დაამთავრა ბათუმის ჰუმანიტარული ტექნიკუმი 1924 წელს.

1922-1928წწ. იყო კომკავშირის წევრი; 1927 წლის სექტემბრიდან შევიდა კომუნისტური პარტიის რიგებში; 
1924 წლის ივლისიდან დეკემბრამდე მუშაობდა ტფილისში, საქართველოს სსრ ფინანსთა სახალხო კომისარიატში შემნახველი სალაროს სამმართველოს საქმის მწარმოებლად; 1925 წლის იანვრიდან ივნისამდე ორჯონიკიძის სახელობის მექანიკური ქარხნის კომკავშირის ბიუროს პასუხისმგებელ მდივნად; 1925 წლის ივნისიდან 1926 წლის თებერვლამდე  ბათუმში, კომკავშირის აჭარის საოლქო კომიტეტის საორგანიზაციო განყოფილების გამგის მოადგილედ, ინსტრუქტორად; 1926 წლის მარტიდან დეკემბრამდე კომკავშირის თელავის სამაზრო კომიტეტის აგიტაცია-პროპაგანდის განყოფილების გამგედ; 1927 წლის იანვრიდან აპრილამდე ტფილისში, კავკასიის არმიაში პასუხისმგებელ თარჯიმნად; ამავე წლიდან მან ორგანოებში დაიწყო მუშაობა; 1927 წლის მარტიდან ივნისამდე იყო აჭარის სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს საინფორმაციო-აგენტურული განყოფილების საიდუმლო თანამშრომელი; 1927 წლის ივლისიდან 1930 წლის დეკემბრამდე მუშაობდა აჭარის სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს საინფორმაციო-აგენტურული პოლიტიკური კონტროლის განყოფილების რწმუნებულად; 1931 წლის იანვრიდან დეკემბრამდე იყო აჭარის ასსრ სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ქობულეთის რაიონული ქვეგანყოფილების უფროსი; 1932 წლის იანვრიდან 1933 წლის აპრილამდე აჭარის ასსრ სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს საიდუმლო-პოლიტიკური განყოფილების უფროსი; 1933 წლის აპრილიდან 1934 წლის ივნისამდე საქართველოს სსრ სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ლანჩხუთის რაიონული ქვეგანყოფილების უფროსი; 1934 წლის ივლისიდან 1935 წლის მარტამდე საქართველოს სსრ შინსახკომის მახარაძის რაიონული ქვეგანყოფილების უფროსი; 1935 წლის მარტიდან 1937 წლის ოქტომბრამდე შინსახკომის გაგრის საქალაქო განყოფილების უფროსი და სოხუმის სასაზღვრო კომენდატურის კომენდანტი; 1937 წლის ოქტომბრიდან 1938 წლის სექტემბრამდე საქართველოს კპ (ბ) ცკ-თან არსებული საბჭოთა პარტიული კონტროლის ჯგუფის ხელმძღვანელი და საკავშირო კპ (ბ) ცკ პარტიული კონტროლის კომისიის პარტკოლეგიის წევრი საქართველოში; 1938 წლის აგვისტოდან 1939 წლის მარტამდე სსრკ შინსახკომის სახელმწიფო უშიშროების სამმართველოს ამიერკავკასიის რკინიგზის საგზაო-სატრანსპორტო განყოფილების უფროსი გახლდათ; 1939 წლის მარტიდან 1941 წლის 26 მარტამდე საქართველოს სსრ შინსახკომის საგამოძიებო ნაწილის უფროსი; 1941 წლის 7 მარტიდან 24 აგვისტომდე საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისრის პირველი მოადგილე; 1941 წლის 24 აგვისტოდან 1943 წლის 29 აპრილამდე შინსახკომის ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის განსაკუთრებული განყოფილების უფროსი ამიერკავკასიის ფრონტზე, ყირიმში, კავკასიასა და ჩრდილოეთ კავკასიის ფრონტებზე; 1943 წლის 29 აპრილიდან 1945 წლის 22 ივლისამდე იყო ამიერკავკასიის ფრონტის "სმერში"-ს ("სიკვდილი ჯაშუშებს") კონტრდაზვერვის სამმართველოს უფროსი; 1945 წლის 22 ივლისიდან 1946 წლის 6 მაისამდე თბილისის სამხედრო ოლქის "სმერში"-ს კონტრდაზვერვის სამმართველოს უფროსი;  1941 წლის აგვისტოდან 1944 წლამდე მუშურ-გლეხური წითელი არმიის ნაწილებთან ერთად მივლინებით იმყოფებოდა ირანში (თავრიზი, კაზინი, თეირანი); 1945 წლის სექტემბრიდან 1946 წლის იანვრამდე კი - შინსახკომის ოპერჯგუფის ხელმძღვანელობით ბერლინში. 1946 წლის 6 მაისიდან 1948 წლის 12 იანვრამდე იყო ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის "სმერში"-ს კონტრდაზვერვის სამმართველოს უფროსი; 1948 წლის 12 იანვრიდან 1952 წლის 9 ივნისამდე საქართველოს სსრ სახელმწიფო უშიშროების მინისტრი; 1952 წლის 11 ივლისს დააპატიმრეს; სსრ კავშირის უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიამ თბილისში, 1955 წლის 19 სექტემბერს გამართულ პროცესზე მას დახვრეტა მიუსაჯა. განაჩენი სისრულეში მოყვანილ იქნა 1955 წლის 15 ნოემბერს. იგი რეაბილიტირებული არ არის; სპეციალური წოდებები: მაიორი (22.04.1936), სახელმწიფო უშიშროების კაპიტანი (19.07.1939), სახელმწიფო უშიშროების მაიორი (22.10.1940), სახელმწიფო უშიშროების უფროსი მაიორი (13.04.1942), სახელმწიფო უშიშროების კომისარი (14.02.1943), გენერალ-მაიორი (26.05.1943), გენერალ-ლეიტენანტი (02.11.1944); ჯილდოები: საბჭოთა კავშირის მინისტრთა საბჭოს 1955 წლის 1 ოქტომბრის N1760-950ს დადგენილებით, როგორც "საბჭოთა კავშირის უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის მიერ გასამართლებულს", გენერალ-ლეიტენანტის წოდება ჩამოერთვა. ჯილდოები: სამი მედალი; საქართველოს სსრ სახალხო კომისართა საბჭოსგან გადაეცა ოქროს საათი 1934 წელს ლანჩხუთის რაიონში ბანდების ლიკვიდაციის გამო.

წყარო: XX საუკუნის საქართველოს შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრები /თუშურაშვილი ო., ჯახუა ი. - თბ., 2013. - გვ.107-108

• 1949 - წითელი დროშის ორდენი
• 1947 - წითელი დროშის ორდენი
• 1945 - სამამულო ომის I ხარისხის ორდენი
• 1944 - წითელი დროშის ორდენი
• 1944 - წითელი დროშის ორდენი
• 1944 - წითელი ვარსკვლავის ორდენი
• 1943 - სამამულო ომის I ხარისხის ორდენი
• 1942 - წითელი დროშის ორდენი
• 1937 - წითელი ვარსკვლავის ორდენი