ვიქტორ ლაფანაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა კიროვის სახელობის ინდუსტრიული ინსტიტუტი ელსადგურების და სისტემების სპეციალობით 1944 წელს და მიენიჭა ინჟინერ-ელექტრიკოსის კვალიფიკაცია.

მუშაობა დაიწყო ზაჰესში: 1945 წლიდან - მორიგე ინჟინერი; 1949 წლიდან - ელ. ლაბორატორიის უფროსი; 1960 წლიდან - ელ. სამანქანო საამქროს უფროსი. 1973-1987წწ. - კასკად "ზაჰესის" მთავარი ინჟინერი. 1987 წელს გავიდა პენსიაზე და გადაყვანილ იქნა კასკადის ლაბორატორიის უფროსად. მიღებული ჰქონდა მრავალი ჯილდო, მათ შორის, მედალი "გმირული შრომისთვის" 1941-1945წწ. დიდი სამამულო ომის პერიოდში (1946); საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს საპატიო სიგელი (1967); საიუბილეო მედალი "გმირული შრომისთვის" ვ.ი. ლენინის 100 წლისთავთან დაკავშირებით (1970); ბრინჯაოს (1978), ვერცხლის (1980) მედლები სახალხო მეურნეობის განვითარებაში წარმატებებისათვის; საიუბილეო მედალი დიდ სამამულო ომში გამარჯვების ორმოც წლისთავთან დაკავშირებით (1985).

წყარო: საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი, 2016.- გვ.187

• 1977 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• 1974 - შრომის წითელი დროშის ორდენი