სტატიაში განხილულია ქართული საზოგადოების გარდამავალი ეტაპი ეროვნული იდეისა და გლობალიზაციის კონტექსტში. ყურადღება გამახვილებულია 1991-92 წლის სახელმწიფო გადატრიალებაზე და 2003 წლის ე.წ. ვარდების რევოლუციაზე. ნაცადია გამონახულიყო ის თეორიული პოზიცია, საიდანაც ამ მოვლენების საქართველოში მოხდენის ლოგიკური აუცილებლობა დასაბუთდებოდა. სტატიაში ნაცადია საქართველოში უკანასკნელ 10-15 წელს გადამხდარი მოვლენების ე.ფრომისეული პარადიგმით - "გაქცევა თავისუფლებიდან" - ახსნის სისუსტე დასაბუთებულიყო. ჩვენ მიერ ეს პერიოდი გააზრებულია, როგორც ქართველი ერის არა გაქცევა პრობლემებიდან (რომელიც თავისუფლებისაკენ მოძრავ გზაზე გვხვდება), არამედ ამ პრობლემების წინაშე დარჩენა და წარმომდგარ სიძნელეებთან "შეჭიდება".