ალისუბნელი რაჟდენ
ალისუბნელი რაჟდენ – (1863–1890), ნამდვილი სახელი და გვარი – რაჟდენ ნიკოლოზის ძე ჩიკვაიძე. მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი. სწავლობდა ქუთაისის გიმნაზიაში, შემდეგ – ხარკოვის უნივერსიტეტში. თანამშრომლობდა გაზეთებში „დროებასა” და „თეატრში”. დაბეჭდილი აქვს წერილების სერია „ხმა ქუთაისიდან” – ეკონომიკის, კულტურის და საზოგადოებრივი ცხოვრების მიმოხილვანი. „თეატრში” ბეჭდავდა კრიტიკულ წერილებს („ჩვენ ლიტერატურაზედ”, „ჩვენ პუბლიცისტთა მიმართ“). აქვეყნებდა პოეტურ და პროზაულ ნაწარმოებებსაც.
მისი ლირიკა საზოგადოებრივ-პუბლიცისტური ხასიათისაა. თემებითა და მოტივებით ძალიან ჰგავს აკაკი წერეთლის ლიტერატურული სკოლის წარმომადგენელთა შემოქმედებას. ეწეოდა მთარგმნელობით მოღვაწეობას. თარგმნა ბაირონის („მოგონება“, „ებრაული მელოდია”), შილერის („სამშობლოს გმირნი”, „მეფანდურის ქალი”), ლერმონტოვის („სიმღერა გლადიატორთა”) თხზულებები.
- მუზას (ფრაგმენტი)
- გეყოფა მუზავ! ესოდენ ხნის
- გამუდმებივით ჩემი წამება.
- ჩამომეცალე, აიღე ხელი,
- მე არ დავეძებ და არად მინდა
- მოპოვებული შენით დიდება
- და თვით პოეტთა დიდი სახელი.
- მსურს, რომ გადავრჩე შფოთვას და ტანჯვას,
- რომ საუკუნოდ განმარტოებულს
- მზაკვართა ხელი არ მომწვდებოდეს,
- რომ გულის ძგერა, გიჟური გრძნობა
- და თვით ოცნება სულს შეშფოთებულს
- წმინდა კავშირით ეთანხმებოდეს...
- მაშინ სურვილიც გამოუთქმელი,
- ამდენისა ხნით მიმქრალებული
- კვლავ აღენთება, გამოიღვიძებს!
