დაიყო პირი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
დაიყო პირი - მეტყველება წაერთვა, ვეღარ ილაპარაკა.
(ხოლო მეუფჱ იხარებდეს ღმრთისა მიმართ და იქოს ყოველი, რომელი ფუცვიდეს მისა, რამეთუ დაიყო პირი, რომელი იტყოდა სიცრუესა. ფსალ. 62,11)
წყარო
იოსებ ახალშენოვი, ფსალმუნნის ძველ-ქართულ სიტყვათა, გეოგრაფიულ ადგილთა და ისტორიულ მოვლენათა განმარტებანი.