იპოქონდრიული აშლილობა

(ჰ)იპოქონდრიული აშლილობა - (F45.2), (hypochondriac dixorder), წამყვანი ნიშანია სუბიექტის განცდა, რომ მას შეიძლება განუვითარდეს, ან უკვე აქვს ერთი ან რამდენიმე სერიოზული ან პროგრესირებადი სომატური დაავადება.

პაციენტებს აღენიშნებათ მყარი, სომატური ხასიათის ჩივილები ან მოცულნი არიან გარეგნობასა და იერ-სახეზე ფიქრით. ნორმალურ ან ჩვეულ შეგრძნებებსა და მოვლენებს პაციენტი აღიქვამს როგორც პათოლოგიურსა და შემაწუხებელს. მისი ყურადღება, ჩვეულებრივ, კონცენტრირებულია სხეულის მხოლოდ ერთ ან ორ ორგანოზე, ან ორგანოთა სისტემაზე, ხშირად ადგილი აქვს გამოხატულ შფოთვასა და დეპრესიას.

წყარო

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ფსიქიატრიის ლექსიკონები