კახიძე მედეა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
კახიძე მედეა (1933 − 2015), იურისტი, პოეტი, ფილოლოგი. დაიბადა ახალსოფელში (ყვარელი). 1954 წელს დაამთავრა თსუ-ს იურიდიული ფაკულტეტი, ხოლო ერთი წლის შემდეგ — მაქსიმ გორკის სახელობის ლიტერატურული ინსტიტუტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი. 1950 წელს გამოაქვეყნა პირველი ლექსი გაზეთ „ლიტერატურა და ხელოვნებაში”. 1955 წელს გამოვიდა მისი ლექსების პირველი კრებული — „სიყვარულის ასაკი”. ეწეოდა მთარგმნელობით საქმიანობას. თარგმნა იუგოსლავიელი პოეტი ქალის დესანკა მაქსიმოვიჩის ლექსები `მიწის სურნელი~, კრებული — „იუგოსლავიელი პოეტები”, სომეხი პოეტის სევტქარადის ლექსები.
- * * *
- ყველას ვიღაცა გვიწოდებს ლამაზს,
- ხან გარეული, ხან შინაური,
- ყველა ადვილად მიხვდება განა,
- ხუმრობაა თუ ქათინაური.
- ვინმე ვინმესთვის გზა არის დიდი,
- ვინმე ვინმესთვის არის იმედი,
- განა ყოველთვის სიმღერით მიდის
- სიჭაბუკიდან გზა სიბერემდი.
- მე ვინც მგონია მკაცრი და ცუდი,
- ჩემთვის ვინც არის კაცი უგულო,
- არის სხვა ქალი − ვინც წლობით უცდის,
- და საწუთროში მისით სულდგმულობს.
- ზოგჯერ სიცოცხლეს დაუსვამ წერტილს,
- სახეს ღრუბელით ჩამოიქუფრებ,
- და მაინც სადმე სიყვარულს შენს წილს
- იპოვი, როგორც გრემის სიტურფეს.
- ხან დაბერდები კაცთან შემთხვევით,
- მოკვდები, როგორც ზამთრის ცივი დღე,
- ხან უცხოს სადმე შეეფეთები
- და მთელ სიცოცხლეს ვეღარ ივიწყებ.
- რადგან ბუნება არ გვრჩება ვალში
- რაღაც სიკეთით ყველას მოგვმადლის,
- იმედის ზღვაში თეთრი აფრებით
- ვტივტივებთ, როგორც შორი ხომალდი.
- ყველას ვიღაცა გვიწოდებს ლამაზს,
- ხან გარეული, ხან შინაური,
- ყველა ადვილად მიხვდება განა,
- ხუმრობაა თუ ქათინაური.