სულაბერიძე ლადო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(გადმომისამართდა ლადო სულაბერიძე-დან)
სულაბერიძე ლადო – (1919 – 1993), ქართველი პოეტი. დაიბადა სოფელ შუამთაში (ვანი). იყო მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე, რომლის განმავლობაშიც, 1942 წლიდან, გერმანელთა ტყვეობაში მოუწია ყოფნა და ამის გამო 1948-56 წლებში საბჭოთა კავშირში გატარებული რეპრესიების შედეგად მას ურალსა და მაგადანის ოლქში მოუხდა გადასახლებაში ყოფნა. ლექსების პირველი კრებული – „ყირიმის ღამეები“ – 1948 წელს გამოაქვეყნა. ლექსებისა და პოემების ძირითადი კრებულებია: „წარწერები კლდეზე“ (1957), „ჩრდილები მღერიან“ (1968), „მზე მავთულხლართებში“ (1969), „რჩეული“ (1971), „რჩეული ლირიკა“ (1980).
- * * *
- გერონტი ქიქოძეს
- შენი ცხოვრება, ჩუმი და წყნარი,
- ქარიშხლის შხუილს გაეხმაურა.
- აღზევანს ავა მარილზე ხარი
- და სიკვდილთანაც მივა ხარულად.
- აქ ისევ ისმის გალობა შაშვის,
- ნისკარტით სიტყვა უჭირავს შენი.
- შადრევანს აფრქვევს ციური ბავშვი,
- ეჩურჩულება მას ლანდი ბრძენის.
- ეღიმილები ახლაც ქიაჩელს,
- ლეოს მალი-მალ ცრემლი ერევა,
- კვლავ ძმაკაცურად არ გაგიანჩხლდეს, –
- შეჩვეულია შენს მოფერებას.
- სიტყვათა კონას შეხსენი ულო
- და მიაყარე მამულის ლამპარს.
- ვაგლახ, ჩაუქებს არ ექართულოს
- შენებრ ქართველი და ბრძენი პაპა!@
- ჭეშმარიტების მაჩინს და უჩინს
- შეახე ხელი, ნახე სანთლები.
- მოდიხარ ისევ მაჩაბლის ქუჩით,
- პატარა ბაღში შემობრძანდები.
- სუროს ნიავი შეარხევს წყნარი,
- შაშვიც აქ არის, არ გაპარულა.
- აღზევანს ავა მარილზე ხარი
- და სიკვდილთანაც მივა ხარულად.
