სინდიურისძე
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
სინდიურისძე − ხევსური მონადირე, რომელიც ნადირობისას ჯიხვებმა ჭიუხის წვერზე შეიტყუეს, ვერც წინ წავიდა, ვერც უკან დაბრუნდა და იქ შერჩა სამუდამოდ. იგი იმისთვის დაისაჯა, რომ ზომაზე მეტი – თექვსმეტი ჯიხვი მოკლა ისე, რომ თოფი არ გამოუცვლია და, მონადირეთა წესისამებრ, მიწაში არ დაუმარხავს ანუ არ შეუსრულებია აზარი. იმ კლდეს, რომელზეც შერჩა „სინდიურისძის მაღალი“ უწოდა ხალხმა. მასზე ლექსია გამოთქმული:
- „არ ეშობიან ღურბელნი მაღლის ჭიუხის წვერსაო,
- ჭიუხის კუჭულაზედა სინდიურისძე წევსაო.
- ჯიხვების მუქარაზედა ღამეს ათენებს ბნელსაო.
- ჯიხვთა რაი ქნეს, შამდგართა, ან იმ ვეფხვს რა იჭერსაო?
- ჯიხვნი ჩივიან ჭიუხში: ვეღარ შეუდით კლდესაო,
- ჩვენ გარდასავალს სარტყელში ვეფხვი მწკლიანი წევსაო.
- ჯიხვნ შასჩივიან ჭიუხთა, ჭიუხნი – კალმის წვერსაო.
- კალამი დასწერს ქაღალდსა, მისცემს არაგვის ხევსაო,
- შიბუთ მაუა პასუხი, წყალი შამაყრის პერსაო.
- კაცს იკლებს სინდიურისძე ნახოცის ჩამამთვლელსაო,
- თექვსმეტ ჯიხვშიით ნარჩევსა, კლდეზეით ჩამომწვდელსაო“.
- „არ ეშობიან ღურბელნი მაღლის ჭიუხის წვერსაო,
