თქმულება ქართულ ენაზე
(ახალი გვერდი: '''თქმულება ქართულ ენაზე''' – ინგილოებში არის თქმულება, რომ თავ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''თქმულება ქართულ ენაზე''' – ინგილოებში არის თქმულება, რომ თავდაპირველად ყველა არსება ერთ ქართულზე ლაპარაკობდა. ყველას ერთი ქართული ჰქონდა: არა მხოლოდ ადამიანებს, მხეცებს, ფრინველებსაც, მცენარეებსაც, მიწასაც, წყალსაც, ჰაერსაც, ცეცხლსაც, ყველა ქმნილებას, რაც კი არსებობს დედამიწის ზურგზე. მაგრამ გავიდა დრო და ქართული დანაწილდა, განშტოვდა, ყველამ თავის ქართულზე დაიწყო ლაპარაკი... ცხოველებმა – თავის ქართულზე, ფრინველებმა – თავის ქართულზე, მცენარეებმა – თავის ქართულზე. მხოლოდ ადამიანებს შერჩათ ერთიანი ქართული. მაგრამ რაც დრო გადიოდა, ადამიანებმაც ვეღარ გაუგეს ერთმანეთს: თავ-თავიანთ ქართულზე ალაპარაკდნენ და ერთმანეთისთვის უცხონი გახდნენ. ერთადერთი არსება [[გველი]] იყო, რომელმაც შეინარჩუნა თავდაპირველი ქართულიც და სხვა ქართულებიც. მას მთელი ქვეყნიერების ენა ესმის: ყველა ადამიანის, ყოველი სულდგმულის და უსულოსი, მთელი ბუნების. | + | '''თქმულება ქართულ ენაზე''' – ინგილოებში არის [[თქმულება]], რომ თავდაპირველად ყველა არსება ერთ ქართულზე ლაპარაკობდა. ყველას ერთი ქართული ჰქონდა: არა მხოლოდ ადამიანებს, მხეცებს, ფრინველებსაც, მცენარეებსაც, მიწასაც, წყალსაც, ჰაერსაც, ცეცხლსაც, ყველა ქმნილებას, რაც კი არსებობს დედამიწის ზურგზე. მაგრამ გავიდა დრო და ქართული დანაწილდა, განშტოვდა, ყველამ თავის ქართულზე დაიწყო ლაპარაკი... ცხოველებმა – თავის ქართულზე, ფრინველებმა – თავის ქართულზე, მცენარეებმა – თავის ქართულზე. მხოლოდ ადამიანებს შერჩათ ერთიანი ქართული. მაგრამ რაც დრო გადიოდა, ადამიანებმაც ვეღარ გაუგეს ერთმანეთს: თავ-თავიანთ ქართულზე ალაპარაკდნენ და ერთმანეთისთვის უცხონი გახდნენ. ერთადერთი არსება [[გველი]] იყო, რომელმაც შეინარჩუნა თავდაპირველი ქართულიც და სხვა ქართულებიც. მას მთელი ქვეყნიერების ენა ესმის: ყველა ადამიანის, ყოველი სულდგმულის და უსულოსი, მთელი ბუნების. |
მიმდინარე ცვლილება 00:39, 25 აგვისტო 2023 მდგომარეობით
თქმულება ქართულ ენაზე – ინგილოებში არის თქმულება, რომ თავდაპირველად ყველა არსება ერთ ქართულზე ლაპარაკობდა. ყველას ერთი ქართული ჰქონდა: არა მხოლოდ ადამიანებს, მხეცებს, ფრინველებსაც, მცენარეებსაც, მიწასაც, წყალსაც, ჰაერსაც, ცეცხლსაც, ყველა ქმნილებას, რაც კი არსებობს დედამიწის ზურგზე. მაგრამ გავიდა დრო და ქართული დანაწილდა, განშტოვდა, ყველამ თავის ქართულზე დაიწყო ლაპარაკი... ცხოველებმა – თავის ქართულზე, ფრინველებმა – თავის ქართულზე, მცენარეებმა – თავის ქართულზე. მხოლოდ ადამიანებს შერჩათ ერთიანი ქართული. მაგრამ რაც დრო გადიოდა, ადამიანებმაც ვეღარ გაუგეს ერთმანეთს: თავ-თავიანთ ქართულზე ალაპარაკდნენ და ერთმანეთისთვის უცხონი გახდნენ. ერთადერთი არსება გველი იყო, რომელმაც შეინარჩუნა თავდაპირველი ქართულიც და სხვა ქართულებიც. მას მთელი ქვეყნიერების ენა ესმის: ყველა ადამიანის, ყოველი სულდგმულის და უსულოსი, მთელი ბუნების.
