ბეზანი
(ახალი გვერდი: '''ბეზან-ი''' ''(ოს. Безан)'' – ოსური დარეძანული თქმულებების პერსონა...) |
Labashidze (განხილვა | წვლილი) |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ბეზან-ი''' ''(ოს. Безан)'' – ოსური დარეძანული თქმულებების პერსონაჟი. ერთხელ დევების ქვეყანაში, ფილონგომის ხეობაში გამოჩნდა თავხედი ტახი, რომელიც ადამიანებს და დევებსაც კი ერჩოდა. მისი მოკვლა მხოლოდ ბეზან დარეძანთმა გაბედა: გაეკიდა, მშვილდი ტყორცნა და ისარი ბეჭებს შირის გაარჭო. ბეზანმა მკვდარ ტახს უზარმაზარი ოქროს ეშვები მოაჭრა და თავის [[უნაგირი|უნაგირს]] მიაბა. ამ ბრძოლის შემდეგ გმირს თავისმა მსახურმა, გურგენმა, უღალატა და იგი აფრასიონ მეფემ დაატყვევა. აქ მას მეფის ასული მანიძანი შეუყვარდა და ქალიშვილმაც უთანაგრძნო, მაგრამ აფრასიონმა იგი მიწისქვეშეთში ჩააგდო. მანიძანს მასთან ყოველდღიურად საკვები მიჰქონდა, ქალიშვილმა თავისი სიცოცხლე შეყვარებულს მიუძღვნა. ამ დროს მათ საშველად ბეზანის მამა და მამის ძმა, როსტომი, მივიდნენ და მანიძანის დახმარებით დაიხსნეს. მეფე აფრასიონი და მისი ვაჟი ლაშქრით მათ დაედევნენ, მაგრამ დარეძანებთან ბრძოლაში დამარცხდნენ. ბეზანი და მანიძანი კი დაქორწინდნენ. | + | '''ბეზან-ი''' ''(ოს. Безан)'' – ოსური დარეძანული თქმულებების პერსონაჟი. ერთხელ დევების ქვეყანაში, ფილონგომის ხეობაში გამოჩნდა თავხედი ტახი, რომელიც ადამიანებს და დევებსაც კი ერჩოდა. მისი მოკვლა მხოლოდ ბეზან დარეძანთმა გაბედა: გაეკიდა, მშვილდი ტყორცნა და [[ისარი]] ბეჭებს შირის გაარჭო. ბეზანმა მკვდარ ტახს უზარმაზარი ოქროს ეშვები მოაჭრა და თავის [[უნაგირი|უნაგირს]] მიაბა. ამ ბრძოლის შემდეგ გმირს თავისმა მსახურმა, გურგენმა, უღალატა და იგი აფრასიონ მეფემ დაატყვევა. აქ მას მეფის ასული მანიძანი შეუყვარდა და ქალიშვილმაც უთანაგრძნო, მაგრამ აფრასიონმა იგი მიწისქვეშეთში ჩააგდო. მანიძანს მასთან ყოველდღიურად საკვები მიჰქონდა, ქალიშვილმა თავისი სიცოცხლე შეყვარებულს მიუძღვნა. ამ დროს მათ საშველად ბეზანის მამა და მამის ძმა, როსტომი, მივიდნენ და მანიძანის დახმარებით დაიხსნეს. მეფე აფრასიონი და მისი ვაჟი ლაშქრით მათ დაედევნენ, მაგრამ დარეძანებთან ბრძოლაში დამარცხდნენ. ბეზანი და მანიძანი კი დაქორწინდნენ. |
15:59, 16 მარტი 2018-ის ვერსია
ბეზან-ი (ოს. Безан) – ოსური დარეძანული თქმულებების პერსონაჟი. ერთხელ დევების ქვეყანაში, ფილონგომის ხეობაში გამოჩნდა თავხედი ტახი, რომელიც ადამიანებს და დევებსაც კი ერჩოდა. მისი მოკვლა მხოლოდ ბეზან დარეძანთმა გაბედა: გაეკიდა, მშვილდი ტყორცნა და ისარი ბეჭებს შირის გაარჭო. ბეზანმა მკვდარ ტახს უზარმაზარი ოქროს ეშვები მოაჭრა და თავის უნაგირს მიაბა. ამ ბრძოლის შემდეგ გმირს თავისმა მსახურმა, გურგენმა, უღალატა და იგი აფრასიონ მეფემ დაატყვევა. აქ მას მეფის ასული მანიძანი შეუყვარდა და ქალიშვილმაც უთანაგრძნო, მაგრამ აფრასიონმა იგი მიწისქვეშეთში ჩააგდო. მანიძანს მასთან ყოველდღიურად საკვები მიჰქონდა, ქალიშვილმა თავისი სიცოცხლე შეყვარებულს მიუძღვნა. ამ დროს მათ საშველად ბეზანის მამა და მამის ძმა, როსტომი, მივიდნენ და მანიძანის დახმარებით დაიხსნეს. მეფე აფრასიონი და მისი ვაჟი ლაშქრით მათ დაედევნენ, მაგრამ დარეძანებთან ბრძოლაში დამარცხდნენ. ბეზანი და მანიძანი კი დაქორწინდნენ.
ლიტერატურა
- Миллер В. Ф. Осетинские этюды. I. М., 1881;
- «Амран». Даредзановские сказания у осетин. Перевод, обработка и комментарии В. И. Абаева. Предисловие и редакция академика Н. Я. Марра. М.-Л., 1932;
- Калоева Д. А. Даредзановские сказания у осетин (Исследование, тексты). Цхинвали, 1975.
წყარო
ნუგზარ ანთელავა. კავკასიის ხალხთა მითები და რიტუალები. - გამომცემლობა „უნივერსალი“, - თბილისი2017
