ბიზანტია
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ბიზანტიის იმპერია“ გადაიტანა გვერდზე „ბიზანტია“ გადამისამარ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ბიზანტია''' - ბიზანტიის იმპერია, სახელმწიფო რომის იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე აზია, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე. დედაქალაქი – კონსტანტინოპოლი, სახელმწიფო ენა – ბერძნული. ძლიერების მწვერვალს მიაღწია VI საუკუნეში, იმპერატორ იუსტინიანე I-ის დროს, როდესაც მის შემადგენლობაში თითქმის მთელი ხმელთაშუა ზღვის აუზი შედიოდა. VII-IX საუკუნეებში არაბების, ლანგობარდების, ბულგარების და სლავების შემოსევების შედეგად მისი ტერიტორია ბიზანტიამ ეგრის-აფხაზეთიც დაკარგა. 1204 წელს კონსტანტინოპოლი აიღეს და გაძარცვეს ჯვაროსნებმა. ბიზანტია | + | '''ბიზანტია''' - (ბიზანტიის იმპერია), სახელმწიფო [[რომი|რომის]] იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე აზია, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე. |
| + | |||
| + | '''დედაქალაქი''' – კონსტანტინოპოლი, | ||
| + | |||
| + | '''სახელმწიფო ენა''' – ბერძნული. | ||
| + | |||
| + | ძლიერების მწვერვალს მიაღწია VI საუკუნეში, იმპერატორ იუსტინიანე I-ის დროს, როდესაც მის შემადგენლობაში თითქმის მთელი ხმელთაშუა ზღვის აუზი შედიოდა. | ||
| + | |||
| + | VII-IX საუკუნეებში არაბების, ლანგობარდების, ბულგარების და სლავების შემოსევების შედეგად მისი ტერიტორია ბიზანტიამ ეგრის-აფხაზეთიც დაკარგა. | ||
| + | |||
| + | 1204 წელს კონსტანტინოპოლი აიღეს და გაძარცვეს ჯვაროსნებმა. ბიზანტია აღდგა 1261 წელს, მაგრამ უწინდელი ძლიერება ვეღარ დაიბრუნა. 1453 წელს ბიზანტიის არსებობას ბოლო მოუღეს თურქ-ოსმალებმა. | ||
12:19, 25 ოქტომბერი 2017-ის ვერსია
ბიზანტია - (ბიზანტიის იმპერია), სახელმწიფო რომის იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე აზია, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე.
დედაქალაქი – კონსტანტინოპოლი,
სახელმწიფო ენა – ბერძნული.
ძლიერების მწვერვალს მიაღწია VI საუკუნეში, იმპერატორ იუსტინიანე I-ის დროს, როდესაც მის შემადგენლობაში თითქმის მთელი ხმელთაშუა ზღვის აუზი შედიოდა.
VII-IX საუკუნეებში არაბების, ლანგობარდების, ბულგარების და სლავების შემოსევების შედეგად მისი ტერიტორია ბიზანტიამ ეგრის-აფხაზეთიც დაკარგა.
1204 წელს კონსტანტინოპოლი აიღეს და გაძარცვეს ჯვაროსნებმა. ბიზანტია აღდგა 1261 წელს, მაგრამ უწინდელი ძლიერება ვეღარ დაიბრუნა. 1453 წელს ბიზანტიის არსებობას ბოლო მოუღეს თურქ-ოსმალებმა.
წყარო
ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი. აკადემიკოსის, გენერალ-მაიორ ელგუჯა მეძმარიაშვილის საერთო რედაქციით, - თბილისი2017
