ბოჭორმის კურატი
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ბოჭორმის კურატი''' – ერთ დროს, უხსოვარ ხანაში, მთელი კახეთი ზღვით ყოფილა დაფარული. ბოჭორმის წმიდა გიორგის ჰყოლია ერთი კურატი, რომელიც დრო და დრო დაიკარგებოდა ხოლმე. შემდეგ შეიტყვეს, რომ კურატი ზღვის პირზე მიდიოდა, ზღვიდან [[გველეშაპი]] ამოდიოდა, რომელიც კურატს ებრძოდა, კურატიც თავისას ცდილობდა, მაგრამ გველეშაპის კანს ვერაფერს აკლებდა. მაშინ ადგნენ წმიდა გიორგის ყმები და კურატს [[რქა|რქებზე]] ალმასები აასხეს. კურატი ისევ წავიდა გველეშაპთან საომრად. გველეშაპიც გამოვიდა და შეიბნენ. გველეშაპის კანმა ალმასიანი რქების შეხებაზე დაჰკარგა წინანდელი თვისება. გველეშაპმა იგრძნო ეს, შეშინებული ისე ძლიერად შეცურდა ზღვაში, რომ თავი ვეღარ შეიკავა და დაეტაკა იმ გორას, რომელიც ზღვას აგუბებდა, გაანგრია იგი და ზღვაც გადავარდა. კახეთი განთავისუფლდა წყლისაგან, გაშრა. ხალხი კი მაღლობებიდან ძირს ჩამოვიდა, გააშენეს სოფლები და დაიწყეს ცხოვრება. | + | '''ბოჭორმის კურატი''' – ერთ დროს, უხსოვარ ხანაში, მთელი [[კახეთი]] ზღვით ყოფილა დაფარული. ბოჭორმის წმიდა გიორგის ჰყოლია ერთი კურატი, რომელიც დრო და დრო დაიკარგებოდა ხოლმე. შემდეგ შეიტყვეს, რომ კურატი ზღვის პირზე მიდიოდა, ზღვიდან [[გველეშაპი]] ამოდიოდა, რომელიც კურატს ებრძოდა, კურატიც თავისას ცდილობდა, მაგრამ გველეშაპის კანს ვერაფერს აკლებდა. მაშინ ადგნენ წმიდა გიორგის ყმები და კურატს [[რქა|რქებზე]] ალმასები აასხეს. კურატი ისევ წავიდა გველეშაპთან საომრად. გველეშაპიც გამოვიდა და შეიბნენ. გველეშაპის კანმა ალმასიანი რქების შეხებაზე დაჰკარგა წინანდელი თვისება. გველეშაპმა იგრძნო ეს, შეშინებული ისე ძლიერად შეცურდა ზღვაში, რომ თავი ვეღარ შეიკავა და დაეტაკა იმ გორას, რომელიც ზღვას აგუბებდა, გაანგრია იგი და ზღვაც გადავარდა. კახეთი განთავისუფლდა წყლისაგან, გაშრა. ხალხი კი მაღლობებიდან ძირს ჩამოვიდა, გააშენეს სოფლები და დაიწყეს ცხოვრება. |
მიმდინარე ცვლილება 16:42, 20 დეკემბერი 2019 მდგომარეობით
ბოჭორმის კურატი – ერთ დროს, უხსოვარ ხანაში, მთელი კახეთი ზღვით ყოფილა დაფარული. ბოჭორმის წმიდა გიორგის ჰყოლია ერთი კურატი, რომელიც დრო და დრო დაიკარგებოდა ხოლმე. შემდეგ შეიტყვეს, რომ კურატი ზღვის პირზე მიდიოდა, ზღვიდან გველეშაპი ამოდიოდა, რომელიც კურატს ებრძოდა, კურატიც თავისას ცდილობდა, მაგრამ გველეშაპის კანს ვერაფერს აკლებდა. მაშინ ადგნენ წმიდა გიორგის ყმები და კურატს რქებზე ალმასები აასხეს. კურატი ისევ წავიდა გველეშაპთან საომრად. გველეშაპიც გამოვიდა და შეიბნენ. გველეშაპის კანმა ალმასიანი რქების შეხებაზე დაჰკარგა წინანდელი თვისება. გველეშაპმა იგრძნო ეს, შეშინებული ისე ძლიერად შეცურდა ზღვაში, რომ თავი ვეღარ შეიკავა და დაეტაკა იმ გორას, რომელიც ზღვას აგუბებდა, გაანგრია იგი და ზღვაც გადავარდა. კახეთი განთავისუფლდა წყლისაგან, გაშრა. ხალხი კი მაღლობებიდან ძირს ჩამოვიდა, გააშენეს სოფლები და დაიწყეს ცხოვრება.
