დვალურა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(ახალი გვერდი: დვალურა '''დვალურა''' – (Polygonum vivparum L. = Persicaria vivipara [L.] Ronse Decr.); ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Dvalura.jpg|thumb|დვალურა]] | + | [[ფაილი:Dvalura.jpg|thumb|250პქ|დვალურა]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
'''დვალურა''' – (Polygonum vivparum L. = Persicaria vivipara [L.] Ronse Decr.); ოჯახი: მატიტელასებრნი (Polygonaceae). 15-30 სმ სიმაღლის მრავალწლიანი ბალახოვანი მცენარეა. ღერო მარტივი, ძირთან შეფოთლილი. ფესვთანური ფოთლები ყუნწიანია, ელიფსური ან ლანცეტა ფორმის. ქვედა მხარე – შიშველი ან შებუსული. აქვს 2-3 ღეროსეული ლანცეტა, მჯდომარე ფოთოლი. ყვავილედი ცილინდრული თავაკია. ყვავილსაფარი თეთრია ან ვარდისფერი. ყვ. ნაყ. VI-IX. მცენარე გავრცელებულია სუბალპურ და ალპურ სარტყლებში, მდელოებზე. კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია გომბორის უღელტეხილზე. | '''დვალურა''' – (Polygonum vivparum L. = Persicaria vivipara [L.] Ronse Decr.); ოჯახი: მატიტელასებრნი (Polygonaceae). 15-30 სმ სიმაღლის მრავალწლიანი ბალახოვანი მცენარეა. ღერო მარტივი, ძირთან შეფოთლილი. ფესვთანური ფოთლები ყუნწიანია, ელიფსური ან ლანცეტა ფორმის. ქვედა მხარე – შიშველი ან შებუსული. აქვს 2-3 ღეროსეული ლანცეტა, მჯდომარე ფოთოლი. ყვავილედი ცილინდრული თავაკია. ყვავილსაფარი თეთრია ან ვარდისფერი. ყვ. ნაყ. VI-IX. მცენარე გავრცელებულია სუბალპურ და ალპურ სარტყლებში, მდელოებზე. კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია გომბორის უღელტეხილზე. | ||
13:32, 12 აპრილი 2018-ის ვერსია
დვალურა – (Polygonum vivparum L. = Persicaria vivipara [L.] Ronse Decr.); ოჯახი: მატიტელასებრნი (Polygonaceae). 15-30 სმ სიმაღლის მრავალწლიანი ბალახოვანი მცენარეა. ღერო მარტივი, ძირთან შეფოთლილი. ფესვთანური ფოთლები ყუნწიანია, ელიფსური ან ლანცეტა ფორმის. ქვედა მხარე – შიშველი ან შებუსული. აქვს 2-3 ღეროსეული ლანცეტა, მჯდომარე ფოთოლი. ყვავილედი ცილინდრული თავაკია. ყვავილსაფარი თეთრია ან ვარდისფერი. ყვ. ნაყ. VI-IX. მცენარე გავრცელებულია სუბალპურ და ალპურ სარტყლებში, მდელოებზე. კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია გომბორის უღელტეხილზე.
წყარო
კახეთის რეგიონის მცენარეები – 400 სახეობის მცენარე და 402 ფოტო; სარკვევზე იმუშავა კახაბერ სუხიტაშვილმა; რედაქტორი მაია ახალკაცი, თბილისი 2016.
