მესტი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Mesti.JPG|thumb|მესტი]] | [[ფაილი:Mesti.JPG|thumb|მესტი]] | ||
'''მესტი''' − მსუბუქი, რბილლანჩიანი, დაბალყელიანი ფეხსაცმელი. კერავდნენ კარგად დამუშავებული ტყავისგან, ატარებდნენ შავსა და ღია ფერისას, იკვრებოდა თასმებით. ზოგჯერ მესტზე წუღას იცვამდნენ, რომელსაც წუღა-მესტს უწოდებდნენ. [[საქართველოს ეროვნული მუზეუმი|საქართველოს ეროვნულ მუზეუმში]] იგი „აბდესთ-მესტი”-ს სახელითაა დაცული. ეთნოგრაფიული მასალებით აბდესთ-მესტი მუსლიმური განბანვის [[რიტუალი|რიტუალს]] − „[[აბდესი|აბდესს]]” უკავშირდება, რომელსაც ძირითადად მოხუცები იყენებდნენ. დილით როცა რიტუალს შეასრულებდნენ, ჩაიცვამდნენ მესტებს და ღამის ლოცვამდე, „[[აბდესის აღება|აბდესის აღების]]” ანუ განბანვის რიტუალის დროს, მათ ჰქონდათ ფეხების დაბანის ვალდებულება. ეს ფეხსამოსი, ძირითადად, ზამთრის პერიოდში იხმარებოდა, როცა წყალი ცივი იყო და მოხუცებს განბანვის რიტუალის დროს ცივი წყლით დაბანა უჭირდათ. | '''მესტი''' − მსუბუქი, რბილლანჩიანი, დაბალყელიანი ფეხსაცმელი. კერავდნენ კარგად დამუშავებული ტყავისგან, ატარებდნენ შავსა და ღია ფერისას, იკვრებოდა თასმებით. ზოგჯერ მესტზე წუღას იცვამდნენ, რომელსაც წუღა-მესტს უწოდებდნენ. [[საქართველოს ეროვნული მუზეუმი|საქართველოს ეროვნულ მუზეუმში]] იგი „აბდესთ-მესტი”-ს სახელითაა დაცული. ეთნოგრაფიული მასალებით აბდესთ-მესტი მუსლიმური განბანვის [[რიტუალი|რიტუალს]] − „[[აბდესი|აბდესს]]” უკავშირდება, რომელსაც ძირითადად მოხუცები იყენებდნენ. დილით როცა რიტუალს შეასრულებდნენ, ჩაიცვამდნენ მესტებს და ღამის ლოცვამდე, „[[აბდესის აღება|აბდესის აღების]]” ანუ განბანვის რიტუალის დროს, მათ ჰქონდათ ფეხების დაბანის ვალდებულება. ეს ფეხსამოსი, ძირითადად, ზამთრის პერიოდში იხმარებოდა, როცა წყალი ცივი იყო და მოხუცებს განბანვის რიტუალის დროს ცივი წყლით დაბანა უჭირდათ. | ||
| − | |||
| − | |||
| ხაზი 13: | ხაზი 11: | ||
[[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | [[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | ||
[[კატეგორია:სამოსი]] | [[კატეგორია:სამოსი]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ფეხსაცმელები]] |
მიმდინარე ცვლილება 16:06, 28 ნოემბერი 2022 მდგომარეობით
მესტი − მსუბუქი, რბილლანჩიანი, დაბალყელიანი ფეხსაცმელი. კერავდნენ კარგად დამუშავებული ტყავისგან, ატარებდნენ შავსა და ღია ფერისას, იკვრებოდა თასმებით. ზოგჯერ მესტზე წუღას იცვამდნენ, რომელსაც წუღა-მესტს უწოდებდნენ. საქართველოს ეროვნულ მუზეუმში იგი „აბდესთ-მესტი”-ს სახელითაა დაცული. ეთნოგრაფიული მასალებით აბდესთ-მესტი მუსლიმური განბანვის რიტუალს − „აბდესს” უკავშირდება, რომელსაც ძირითადად მოხუცები იყენებდნენ. დილით როცა რიტუალს შეასრულებდნენ, ჩაიცვამდნენ მესტებს და ღამის ლოცვამდე, „აბდესის აღების” ანუ განბანვის რიტუალის დროს, მათ ჰქონდათ ფეხების დაბანის ვალდებულება. ეს ფეხსამოსი, ძირითადად, ზამთრის პერიოდში იხმარებოდა, როცა წყალი ცივი იყო და მოხუცებს განბანვის რიტუალის დროს ცივი წყლით დაბანა უჭირდათ.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ნიჟარაძე, 1971:252; შერვაშიძე, 2018.
