მეფე დავითი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Mefe daviti.jpg|მარჯვნივ|150პქ|]] | [[ფაილი:Mefe daviti.jpg|მარჯვნივ|150პქ|]] | ||
| − | '''დავითი''' - წმ. დავით მეფე იყო [[ბეთლემი|ბეთლემელი]] იესეს მერვე შვილი, მამამისის ცხვრების მწყემსი, უფალმა საულ მეფის შემდეგ იგი აკურთხა ებრაელთა მეფედ. 30 წლისა იყო დავითი, როცა გამეფდა მხოლოდ იუდეაში, ხოლო 37 წლისა გახდა ისრაელისა და იუდეას მეფე. სატახტო ქალაქად აირჩია ქანაანელთა ჩამომავლების იებუსევალთა ქალაქი იერუსალიმი, ხოლო საცხოვრებლად სიონის ციხე. მეფობდა 40 წელი და ებრაელთა გაპარტახებული სახელმწიფოდან შექმნა უზარმაზარი და ძლიერი იმპერია. დაგვიტოვა უმშვენიერესი და საწინასწარმეტყველო პოეზიის გამორჩეული ერთადერთი ნიმუში - ''ფსალმუნები''. 40 წელი იმეფა და სიკვდილის წინ მეფედ აკურთხა თავისი ძე - სოლომონი, „სოლომონ ბრძენად“ წოდებული. | + | '''დავითი''' - წმ. დავით მეფე იყო [[ბეთლემი|ბეთლემელი]] იესეს მერვე შვილი, მამამისის ცხვრების მწყემსი, უფალმა საულ მეფის შემდეგ იგი აკურთხა ებრაელთა მეფედ. 30 წლისა იყო დავითი, როცა გამეფდა მხოლოდ იუდეაში, ხოლო 37 წლისა გახდა ისრაელისა და იუდეას მეფე. სატახტო ქალაქად აირჩია ქანაანელთა ჩამომავლების იებუსევალთა ქალაქი [[იერუსალიმი – როგორც რელიგიის წმინდა ქალაქი|იერუსალიმი]], ხოლო საცხოვრებლად სიონის ციხე. მეფობდა 40 წელი და ებრაელთა გაპარტახებული სახელმწიფოდან შექმნა უზარმაზარი და ძლიერი იმპერია. დაგვიტოვა უმშვენიერესი და საწინასწარმეტყველო პოეზიის გამორჩეული ერთადერთი ნიმუში - ''ფსალმუნები''. 40 წელი იმეფა და სიკვდილის წინ მეფედ აკურთხა თავისი ძე - სოლომონი, „სოლომონ ბრძენად“ წოდებული. |
17:52, 15 მარტი 2017-ის ვერსია
დავითი - წმ. დავით მეფე იყო ბეთლემელი იესეს მერვე შვილი, მამამისის ცხვრების მწყემსი, უფალმა საულ მეფის შემდეგ იგი აკურთხა ებრაელთა მეფედ. 30 წლისა იყო დავითი, როცა გამეფდა მხოლოდ იუდეაში, ხოლო 37 წლისა გახდა ისრაელისა და იუდეას მეფე. სატახტო ქალაქად აირჩია ქანაანელთა ჩამომავლების იებუსევალთა ქალაქი იერუსალიმი, ხოლო საცხოვრებლად სიონის ციხე. მეფობდა 40 წელი და ებრაელთა გაპარტახებული სახელმწიფოდან შექმნა უზარმაზარი და ძლიერი იმპერია. დაგვიტოვა უმშვენიერესი და საწინასწარმეტყველო პოეზიის გამორჩეული ერთადერთი ნიმუში - ფსალმუნები. 40 წელი იმეფა და სიკვდილის წინ მეფედ აკურთხა თავისი ძე - სოლომონი, „სოლომონ ბრძენად“ წოდებული.
წყარო
- ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
