დავით გურამიშვილი: დინარი ("პატარა ქალო თინაო"-ს სანაცვლოდ სამღერალი)
პროექტი: ბიბლიოთეკა სკოლას
| დინარი | სწავლა მოსწავლეთა |
| დინარი - იგივეა, რაც მ დ ე ნ ა რ ი - ძველი ქართული ლექსის სახეობა, თექვსმეტმარცვლიანი შაირით დაწერილი და მოსაზღვრე რითმებით გაწყობილი შვიდტაეპიანი ლექსი, რომლის ბოლო ტაეპში ავტორის სახელია ჩართული. | |||
|
- ვაქოთ, ვადიდოთ ვინაო? - ღმერთი მაღალთა შინაო, ვინცა შეამკო ქვეყანა, ღამე დღედ განაბრწყინაო, |
ღამე დღედ განაბრწყინა - ღამე დღედ გადააქცია, გაათენა; გათენება დააწესა. ბიბლიის მიხედვით, უფალმა წყვდიადი სინათლით შეცვალა. ბნელი იდო უფსკრულზედა სული ღვთისა იძვროდა წყლებს ზემოთ. თქვა ღმერთმა: იყოს ნათელი! და იქმნა ნათელი (ძველი აღთქმა, დაბადება). | ||
|
ზღვით, ხმელით, ხითურთ, ბალახით მთა-ბორცვი
აღმოფინაო, ყოველი ნივთისაგანი მაშიგან განაჩინაო; ჩვენ, კაცი, მიწა და წყალი, შეგვზილა, აღგვადგინაო, მოგვცა სიბრძნე და დაგვიდვა ქმნული ყოველი წინაო. - ჩვენც გვმართებს მსხვერპლი შევსწიროთ, - დავით თქვა, - იმისთვინაო. - აქე, ადიდე შენაო, ვინცა შენ აღგაშენაო, შენ - შავი მიწა, ტალახი - რომ აგრე დაგაშვენაო; |
აღმოფინა - აღმოაცენა, გააჩინა. მიწა და წყალი შეგვზილა - ბიბლიის მიხედვით, ღმერთმა ადამიანის სხეული მიწისაგან, ტალახისაგან შექმნა. | ||
|
ჩაგიდგა
სული ცხოველი,
დაგვაწყებინა ქშენაო.
გალაპარაკა, გასმინა, მოგცა პირი და ენაო; დღე გაგითენა ნათელი, გიბოძა თვალში ჩენაო, |
სული ცხოველი - მარადიული, უკვდავი სული. დაგაწყებინა ქშენაო - აქ: სუნთქვის საშუალება, შესაძლებლობა მოგცა. | ||
|
ნდომა ცოლ-ქმრობის სურვილით,
საჭმელ-სასმელით რჩენაო, მას ღმერთსა მსხვერპლი შესწირე, დავითმა მოგახსენაო. |
ნდომა ცოლ-ქმრობის სურვილით - წადილი, სურვილი, სიყვარული, რომელიც
ცოლქმრობით დაგვირგვინდება. |