ბარამიძე გიორგი (ფიოსოფოსი)
გიორგი ბარამიძე – ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი (1994) პროფესორი (2001), საქართველოს ფილოსოფიურ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (2001), 1980 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიისა და ფსიქოლოგიის ფაკულტეტი. მუშაობს უნივერსიტეტში ფილოსოფიის კათედრახე. მისი კვლევის ინტერესების სფეროა: სოციალური ფილოსოფია, “პოლიტიკური ფილოსოფია, ონტოთეოლოგია, ლიტერატურის ფილოსოფია. გამოქვეყნებული აქვს სამ ათეულხე მეტი ნაშრომი, მათ შორის ორი მონოგრაფია.
გ. ბარამიძე ეწევა აგრეთვე მთარგმნელობით საქმიანობას. მან გერმანულიდან თარგმნა და გამოსცა მარტინ ჰაიდეგერის „დასაბამი ხელოვნების ქმნილებისა“ (1992) და „თემშარა“ (1993), მაქს ვებერის „პოლიტიკა როგორც დანიშნულება“ (1994) და ჰერმან ჰესეს „ნოვალისი“ (1989).
2001 წლიდან გ. ბარამიძე ფილოსოფიის დარგში სამეცნიერო ხარისხების მიმნიჭებელი სპეციალიზებული საბჭოს თავმჯდომარეა, ხოლო 2002 წლიდან საქართველოს ფილოსოფიური საზოგადოების პრეზიდენტი.
თხზულებები
„ფანტაზია და წარმოსახვა“ (თბილისი, 1993);
