ჯულუხიძე გრიგოლ

გრიგოლ ჯულუხიძე

ჯულუხიძე გრიგოლ – (1940 – 2013), ქართველი პოეტი, მწერალი და მთარგმნელი. დაიბადა სოფელ ჩხენიშში (სამტრედია). დაამთავრა სოფელ ნაბაკევის საშუალო სკოლა, შემდეგ კი, 1969 წელს, – თბილისის ა. პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტი. პირველი ლექსი გამოაქვეყნა 1965 წელს, პირველი წიგნი, „აპრილის ქარი” – 1968 წელს. მთავარი პოეტური კრებულები: „დღესასწაული”~ (1975), „გალავანი შუა ქალაქში” (1976), „რაც ხანი გადის” (1980), „და მოვა იგი” (1983), „ლექსები და პოემები” (1984), „შუადღის ზარი” (1989), „ნანატრი კდემა” (1992), „ვერ აგისრულე, რასაც დაგპირდი” (2006). თარგმნა და ცალკე წიგნებად გამოსცა ლ. ლევინის (1974), ი. სიკირიცკის (1978), ა. ისკოს (1980), ტ. ბროევის (1983) ლექსები.

* * *

ჩვენ ზოგჯერ ჩუმი გვაწუხებს დარდი,

ხან მზე დგას, ხან კი ქარები ქრიან...

ყველა ვიღაცის იმედით დადის,

ყველას ვიღაცის იმედი ჰქვია.

ჩუმად მოსული ტკივილის გარდა,

გული ხომ ათას სიხარულს ელის...

და ჩვენ ვიცინით, ვიცინით, რადგან

ვიღაცას ჩვენი სიცილი შველის.

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)