დოდო აბაშიძე (კესარია)
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
დოდო აბაშიძე (1937) ქართველი პოეტი. ნამდვილი სახელი — კესარია. გამოქვეყნებული აქვს ლექსები შემდეგ გამოცემებში: „ოლე“, „განთიადი”.
- * * *
- ვინღა მომეფეროს დედასავით?
- ფიქრი აფთარივით მომიხტება,
- გულზე დამეტაკა ელდასავით
- შენი საოცარი მონატრება.
- ვდგავარ შენს საფლავთან თავის მოხრით,
- სხვაზე ვეღარ ვფიქრობ ამის გარდა,
- წარსულს გადავხედე ამოოხვრით,
- გული საგულედან ამოვარდა.
- გკოცნი ნელა, ცრემლებმოძალებით,
- სიკვდილ-სიცოცხლეზე გადებულო,
- შენ კი მყვარებიხარ მოკრძალებით,
- ქვაო, დედის გულზე დადებულო.
- ახლა შენს ქვეშაა მოქცეული,
- ჩემი დედამიწის მთელი სფერო,
- იქნებ შენ ჩაიდგა დედის სული,
- იქნებ დედასავით მომეფერო.
- იქნებ შეიწოვო დედის სისხლი,
- იქნებ მისი ბოლო ამოსუნთქვა
- გათბობს, ვიცი, მხოლოდ ამით მიხსნი,
- ქვაო... ნუ იქნები ჩემთვის გულქვა.
- ქვაო, დედის ნეშტი მოგაბარე,
- შენ გთხოვ, დედასავით დამირწიე,
- ქვაო, დედასავით მომეფერე,
- დედის მაგივრობა გამიწიე.
