შატაიძე ნუგზარ

ნუგზარ შატაიძე

შატაიძე ნუგზარ − (1944 − 2009), ქართველი მწერალი, დრამატურგი, პოეტი, ესეისტი. დაიბადა თბილისში. სწავლობდა თბილისის ყოფილ ვაჟთა მე-20 სკოლაში (დღევანდელი 31-ე). დაამთავრა 62-ე სკოლა. სწავლობდა ჯერ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, შემდეგ პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში, ფიზიკის ფაკულტეტზე. სპეციალობით თბოენერგეტიკოსი იყო. მუშაობდა თბილისის თბოელექტროცენტრალში ტურბინის მემანქანედ, საქართველოს ენერგოსისტემაში – ინჟინრად, გაზეთ „ლელო”-ს რედაქციის განყოფილების უფროსად, გამომცემლობა „მერანი”-ს პროზის განყოფილების გამგედ, ჟურნალ „ომეგა”-ს რედაქციის განყოფილების უფროსად.

დავბერდი

მაღლიდან წვიმა მოასხამს −

მიწისა არი, არ ცისა,

სახეს მისველებს ტიალი,

შამღონებელი კაცისა.

ჟამი გასულა რამდენი,

ნურავინ იტყვის − წამია,

გახუნებულა ყოველი,

აქამდე რაც მიწამია.

ვზივარ და ჩუმად ვიგონებ

ჩავლილ-გამოვლილ ყოფასა −

სულ მუდამ ჯაჭვით დაბმულსა

იმ ღრჯოლებიან ქოფაკსა.

ფანდურიც დამძველებია,

ვეღარ გავუბი ლარები,

რა თავში ვიხლი − გამოჩნდა

შავეთის შავი კარები.

უცხონი დამწკრივებულან,

მიაწითლებენ ქვიშასა,

სხვათა სიმღერას მღერიან,

ლაპარაკობენ სხვისასა.

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)