ნასომხარი
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
[[ვახუშტი ბატონიშვილი]] და, მის კვალად, [[იოანე ბატონიშვილი]] ნასომხარს შუამთის სოფლებს შორის ასახელებენ. | [[ვახუშტი ბატონიშვილი]] და, მის კვალად, [[იოანე ბატონიშვილი]] ნასომხარს შუამთის სოფლებს შორის ასახელებენ. | ||
| + | ==== სახელწოდება ==== | ||
[[ტოპონიმი]] ნასომხარი აშკარად ეთნონიმური წარმოშობისაა, იგი გაფორმებულია წინავითარების აღმნიშვნელი ნა-არ სუფიქსით: ნასომხ-არ-ი. „ადგილი, სადაც სომხებს უცხოვრიათ“. ამის მიუხედავად, ადგილობრივ მოსახლეობაში ტოპონიმ ნასომხარის წარმოშობის შესახებ ასეთი გადმოცემაა გავრცელებული: ერთხელ აქ ვიღაც კაცს [[მამითადი]] ჰქონია. დაუკლავთ საკლავი, როცა მუშა ხალხი სადილად დაუსხამთ, უმეთვალყუროდ დარჩენილი ხარი მისულა არყის სახდელ ქვაბთან და გამოქაჯული ჩენჩო და ნარჩენი სულ შეუჭამია. ცოტა ხნის შემდეგ ხარი დამთგრალა, იქვე წაქცეულა, მას შემდეგ იმ ადგილებისათვის ხალხს ნასომ ხარი (ნასვამი ხარი) შეურქმევია. (თამარ ცხოვრებაშვილი, სოფ. საქობო) აი, კიდევ ერთი ნათელი მაგალითი იმისა, თუ როგორ | [[ტოპონიმი]] ნასომხარი აშკარად ეთნონიმური წარმოშობისაა, იგი გაფორმებულია წინავითარების აღმნიშვნელი ნა-არ სუფიქსით: ნასომხ-არ-ი. „ადგილი, სადაც სომხებს უცხოვრიათ“. ამის მიუხედავად, ადგილობრივ მოსახლეობაში ტოპონიმ ნასომხარის წარმოშობის შესახებ ასეთი გადმოცემაა გავრცელებული: ერთხელ აქ ვიღაც კაცს [[მამითადი]] ჰქონია. დაუკლავთ საკლავი, როცა მუშა ხალხი სადილად დაუსხამთ, უმეთვალყუროდ დარჩენილი ხარი მისულა არყის სახდელ ქვაბთან და გამოქაჯული ჩენჩო და ნარჩენი სულ შეუჭამია. ცოტა ხნის შემდეგ ხარი დამთგრალა, იქვე წაქცეულა, მას შემდეგ იმ ადგილებისათვის ხალხს ნასომ ხარი (ნასვამი ხარი) შეურქმევია. (თამარ ცხოვრებაშვილი, სოფ. საქობო) აი, კიდევ ერთი ნათელი მაგალითი იმისა, თუ როგორ | ||
ცდილობს მოსახლეობა ნათელი, გამჭვირვალე შინაარსის ტოპონიმებშიც კი მოძებნოს თავისებური, თუნდაც ხელოვნური, მაგრამ რაღაცით საინტერესო ამბავი. | ცდილობს მოსახლეობა ნათელი, გამჭვირვალე შინაარსის ტოპონიმებშიც კი მოძებნოს თავისებური, თუნდაც ხელოვნური, მაგრამ რაღაცით საინტერესო ამბავი. | ||
მიმდინარე ცვლილება 19:50, 26 მაისი 2024 მდგომარეობით
ნასომხარი სოფელი იყო ქიზიყში (თელავის მუნიციპალიტეტში) 1955 წლიდან ნასომხარს ნასამხრალი ეწოდება.
ვახუშტი ბატონიშვილი და, მის კვალად, იოანე ბატონიშვილი ნასომხარს შუამთის სოფლებს შორის ასახელებენ.
[რედაქტირება] სახელწოდება
ტოპონიმი ნასომხარი აშკარად ეთნონიმური წარმოშობისაა, იგი გაფორმებულია წინავითარების აღმნიშვნელი ნა-არ სუფიქსით: ნასომხ-არ-ი. „ადგილი, სადაც სომხებს უცხოვრიათ“. ამის მიუხედავად, ადგილობრივ მოსახლეობაში ტოპონიმ ნასომხარის წარმოშობის შესახებ ასეთი გადმოცემაა გავრცელებული: ერთხელ აქ ვიღაც კაცს მამითადი ჰქონია. დაუკლავთ საკლავი, როცა მუშა ხალხი სადილად დაუსხამთ, უმეთვალყუროდ დარჩენილი ხარი მისულა არყის სახდელ ქვაბთან და გამოქაჯული ჩენჩო და ნარჩენი სულ შეუჭამია. ცოტა ხნის შემდეგ ხარი დამთგრალა, იქვე წაქცეულა, მას შემდეგ იმ ადგილებისათვის ხალხს ნასომ ხარი (ნასვამი ხარი) შეურქმევია. (თამარ ცხოვრებაშვილი, სოფ. საქობო) აი, კიდევ ერთი ნათელი მაგალითი იმისა, თუ როგორ ცდილობს მოსახლეობა ნათელი, გამჭვირვალე შინაარსის ტოპონიმებშიც კი მოძებნოს თავისებური, თუნდაც ხელოვნური, მაგრამ რაღაცით საინტერესო ამბავი.
