ქურხული გიორგი
(ერთი მომხმარებლის 4 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Qurxuli giorgi.jpg|thumb|'''გიორგი ქურხული''']] | [[ფაილი:Qurxuli giorgi.jpg|thumb|'''გიორგი ქურხული''']] | ||
− | '''ქურხული გიორგი ალექსის ძე''' (03.VI.1889, [[თბილისი]] - 1958, თბილისი) - საოპერო მომღერალი. ბარიტონი. | + | '''ქურხული გიორგი ალექსის ძე''' - (03.VI.1889, [[თბილისი]] - 1958, თბილისი) - საოპერო მომღერალი. [[ბარიტონი]]. |
====ბიოგრაფია==== | ====ბიოგრაფია==== | ||
− | 1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა ზუბალაშვილების სახლში და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდის]] „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს. | + | 1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა [[ზუბალაშვილის სახელობის სახალხო სახლი|ზუბალაშვილების სახლში]] და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდის]] „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს. |
− | 1917 წლიდან თბილისის ოპერის თეატრის სოლისტი გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს [[არაყიშვილი დიმიტრი|დ. არაყიშვილის]] ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; [[დოლიძე ვიქტორ|ვ. დოლიძის]] „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა. | + | 1917 წლიდან [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრის]] [[სოლისტი]] გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს [[არაყიშვილი დიმიტრი|დ. არაყიშვილის]] ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; [[დოლიძე ვიქტორ|ვ. დოლიძის]] „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა. |
− | გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო (ჟ. ბიზეს „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ. | + | გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო ([[ბიზე ჟორჟ|ჟ. ბიზეს]] „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ. |
− | 1933-36 წლებში | + | 1933-36 წლებში თბილისის ოპერის თეატრის [[რეჟისორი]] იყო, 1953-58 წლებში კი ამავე თეატრის სარეჟისორო სამმართველოს უფროსი. მისი დადგმულია: ფ. ჰალევის „ებრაელი ქალი“ („რახილი“) (1942.26.05.); ჯ. მეიერბერის „ჰუგენოტები“ (1943. 27. 01); ა. რუბინშტეინის „დემონი“ ([[წუწუნავა ალექსანდრე|ა. წუწუნავასთან]] ერთად, 1949.21.10). |
− | + | '''''ზურაბ ლეჟავა''''' | |
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
ხაზი 26: | ხაზი 26: | ||
[[კატეგორია:ქართველი ბარიტონები]] | [[კატეგორია:ქართველი ბარიტონები]] | ||
[[კატეგორია:ქურხულები]] | [[კატეგორია:ქურხულები]] | ||
+ | [[კატეგორია:საქართველოს სსრ დამსახურებული არტისტები]] | ||
+ | [[კატეგორია:თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტები]] |
მიმდინარე ცვლილება 14:02, 17 დეკემბერი 2021 მდგომარეობით
ქურხული გიორგი ალექსის ძე - (03.VI.1889, თბილისი - 1958, თბილისი) - საოპერო მომღერალი. ბარიტონი.
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა ზუბალაშვილების სახლში და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - ჯ. ვერდის „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს.
1917 წლიდან თბილისის ოპერის თეატრის სოლისტი გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს დ. არაყიშვილის ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს ზ. ფალიაშვილის „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; ვ. დოლიძის „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა.
გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო (ჟ. ბიზეს „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ.
1933-36 წლებში თბილისის ოპერის თეატრის რეჟისორი იყო, 1953-58 წლებში კი ამავე თეატრის სარეჟისორო სამმართველოს უფროსი. მისი დადგმულია: ფ. ჰალევის „ებრაელი ქალი“ („რახილი“) (1942.26.05.); ჯ. მეიერბერის „ჰუგენოტები“ (1943. 27. 01); ა. რუბინშტეინის „დემონი“ (ა. წუწუნავასთან ერთად, 1949.21.10).
ზურაბ ლეჟავა
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- დ. მჭედლიძე, ქართველ მომღერალთა სამი თაობა , თბ. 1968;
- რ. ქუთათელაძე, მ. ჯაფარიძე, ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი, კულტურის სამინისტრო, თბ., 2015.
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი