ქურხული გიორგი
(→იხილე აგრეთვე) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 5: | ხაზი 5: | ||
1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა [[ზუბალაშვილის სახელობის სახალხო სახლი|ზუბალაშვილების სახლში]] და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდის]] „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს. | 1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა [[ზუბალაშვილის სახელობის სახალხო სახლი|ზუბალაშვილების სახლში]] და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდის]] „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს. | ||
| − | 1917 წლიდან [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრის]] სოლისტი გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს [[არაყიშვილი დიმიტრი|დ. არაყიშვილის]] ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; [[დოლიძე ვიქტორ|ვ. დოლიძის]] „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა. | + | 1917 წლიდან [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრის]] [[სოლისტი]] გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს [[არაყიშვილი დიმიტრი|დ. არაყიშვილის]] ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; [[დოლიძე ვიქტორ|ვ. დოლიძის]] „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა. |
გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო ([[ბიზე ჟორჟ|ჟ. ბიზეს]] „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ. | გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო ([[ბიზე ჟორჟ|ჟ. ბიზეს]] „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ. | ||
| − | 1933-36 წლებში თბილისის ოპერის თეატრის რეჟისორი იყო, 1953-58 წლებში კი ამავე თეატრის სარეჟისორო სამმართველოს უფროსი. მისი დადგმულია: ფ. ჰალევის „ებრაელი ქალი“ („რახილი“) (1942.26.05.); ჯ. მეიერბერის „ჰუგენოტები“ (1943. 27. 01); ა. რუბინშტეინის „დემონი“ ([[წუწუნავა ალექსანდრე|ა. წუწუნავასთან]] ერთად, 1949.21.10). | + | 1933-36 წლებში თბილისის ოპერის თეატრის [[რეჟისორი]] იყო, 1953-58 წლებში კი ამავე თეატრის სარეჟისორო სამმართველოს უფროსი. მისი დადგმულია: ფ. ჰალევის „ებრაელი ქალი“ („რახილი“) (1942.26.05.); ჯ. მეიერბერის „ჰუგენოტები“ (1943. 27. 01); ა. რუბინშტეინის „დემონი“ ([[წუწუნავა ალექსანდრე|ა. წუწუნავასთან]] ერთად, 1949.21.10). |
| − | + | '''''ზურაბ ლეჟავა''''' | |
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
მიმდინარე ცვლილება 14:02, 17 დეკემბერი 2021 მდგომარეობით
ქურხული გიორგი ალექსის ძე - (03.VI.1889, თბილისი - 1958, თბილისი) - საოპერო მომღერალი. ბარიტონი.
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
1910-1914 წლებში თბილისის მუსიკალურ სასწავლებელში პედ. ე. რიადნოვთან სწავლობდა. გამოდიოდა ზუბალაშვილების სახლში და საოპერო სპექტაკლებში მონაწილეობდა. ასრულებდა სილვიოს რ. ლეონკავალოს „ჯამბაზებში“, ჟერმონს - ჯ. ვერდის „ტრავიატაში“ და ასევე საპასუხისმგებლო მეორეხარისხოვან პარტიებს.
1917 წლიდან თბილისის ოპერის თეატრის სოლისტი გახდა. 1919 წლის 5 თებერვალს დ. არაყიშვილის ოპერაში „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ კარისკაცის პარტიას მღეროდა; 1919 წლის 21 თებერვალს ზ. ფალიაშვილის „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერაში აბიო მეფის როლს ასრულებდა; ვ. დოლიძის „ქეთო და კოტეს“ პირველი წარმოდგენისას საქოს პარტიას მღეროდა.
გასაბჭოების შემდეგ ზ. ფალიაშვილის „დაისში“ ცანგალას პარტია შეასრულა. ქართულ ოპერებთან ერთად მის რეპერტუარში უცხოელი კომპოზიტორების ნაწარმოებებიც შედიოდა: მონტანო (ჯ. ვერდის „ოტელო“); დანკარიო (ჟ. ბიზეს „კარმენი“); კარდიაგა (ნ. ლისენკოს „ტარას ბულბა) და სხვ.
1933-36 წლებში თბილისის ოპერის თეატრის რეჟისორი იყო, 1953-58 წლებში კი ამავე თეატრის სარეჟისორო სამმართველოს უფროსი. მისი დადგმულია: ფ. ჰალევის „ებრაელი ქალი“ („რახილი“) (1942.26.05.); ჯ. მეიერბერის „ჰუგენოტები“ (1943. 27. 01); ა. რუბინშტეინის „დემონი“ (ა. წუწუნავასთან ერთად, 1949.21.10).
ზურაბ ლეჟავა
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- დ. მჭედლიძე, ქართველ მომღერალთა სამი თაობა , თბ. 1968;
- რ. ქუთათელაძე, მ. ჯაფარიძე, ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი, კულტურის სამინისტრო, თბ., 2015.
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
