ბალანჩივაძე მელიტონ

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
 
(2 მომხმარებლების 12 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:BalanCivaZe meliton.jpg|მარჯვნივ|250პქ|]]
 
[[ფაილი:BalanCivaZe meliton.jpg|მარჯვნივ|250პქ|]]
'''ბალანჩივაძე მელიტონ ანტონის ძე''' - (24. XII. 1862, სოფელი ბანოჯა, ახლანდელი წყალტუბოს რაიონი,-21. XI. 1937, ქუთაისი), [[ქართველები|ქართველი]] კომპოზიტორი და საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს სახალხო არტისტი (1933). 1880-იდან ფ. ქორიძის მოწვევით თბილისის ოპერის გუნდშია. აქვე იმღერა სოლო პარტიებიც (ვალენტინი „ფაუსტში“, ზარეცკი „ევგენი ონეგინში“). 1882 ჩამოაყალიბა ქართული ხალხური სიმღერის გუნდი. 1883 გაიმართა კონცერტი, რაც იყო ქართული ხალხური სიმღერების საჯარო შესრულების პირველი შემთხვევა.
+
'''ბალანჩივაძე მელიტონ ანტონის ძე''' (24.XII.1862, სოფ. ბანოჯა - 21.XI.1937, ქუთაისი) - ქართული ეროვნული კლასიკური საკომპოზიტორო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მომღერალი, ლირიკული [[ბარიტონი]], [[დირიჟორი]], ქართული რომანსის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.  
  
1883-86 ფ. ქორიძესთან ერთად მთელი [[საქართველო]] მოიარა ქართული ხალხური სიმღერისა და გალობის შესწავლისა და ჩაწერის მიზნით.
+
====ბიოგრაფია====
 +
დაიბადა ქუთაისის მაზრაში, მღვდლის ოჯახში. 1870-1874 წლებში სწავლობდა ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელში. 1874-1877 წლებში სწავლობდა ქუთაისის გიმნაზიაში, სადაც მოწაფეთა [[გუნდი (მუსიკა)|გუნდში]] გალობდა. 1877-1879 წლებში [[თბილისი|თბილისში]] ცხოვრობდა და სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა, ამავე დროს, სემინარიის გუნდში გალობდა. 1879-1880 წლებში ეგზარხოსის გუნდის წევრი გახდა, შემდეგ ამავე გუნდის ლოტბარის - აუშევის თანაშემწედ მუშაობდა და მასთან მუსიკის თეორიას სწავლობდა.
  
1889-95 ბალანჩივაძე პეტერბურგის კონსერვატორიაში ჯერ ვოკალს ეუფლებოდა, შემდეგ კი კონსერვატორიის დირექტორის ა. რუბინშტეინის რჩევით კომპოზიციის კლასში გადავიდა ნ. რიმსკი-კორსაკოვთან. მან დასაბამი მისცა ქართული მუსიკის ორ უმთავრეს ჟანრს - რომანსსა და ოპერას. მის მიერ 1888 შექმნილი სამი რომანსი „ოდესაც გიცქერ“, „შენ გეტრფი მარად“ და „ნანა შვილო“ ქართული კამერული ვოკალური ლირიკის პირველი კლასიკური ნიმუშებია.  
+
1880-1883 წლებში [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის საოპერო თეატრის]] გუნდში მღეროდა, გამოდიოდა სცენაზე და [[სოლო]] პარტიებს ასრულებდა. 20 წლისამ ჩამოაყალიბა თავისი პირველი ეთნოგრაფიული გუნდი. 1883-1886 წლებში ფილიმონ ქორიძის მიწვევით ქუთაისში დაბრუნდა და მასთან ერთად ქართულ ხალხურ სიმღერებს, საეკლესიო საგალობლებს აგროვებდა და იწერდა. 1886 წლდან [[ლადო აღნიაშვილი|ლადო აღნიაშვილის]] გუნდში მღეროდა, 1887 წლდან კი იმავე გუნდში ლოტბარად მუშაობდა. იმ პერიოდში დაწერა თავისი პირველი ნაწარმოებები: „პოპური“(1888). რომანსები:
 +
„როდესაც გიცქერ“; „შენ გეტრფი მარად“; „ნუ შემიბრალებ“ და „ნანა“ (1889).  
  
იგი 28 წელი რუსეთში მოღვაწეობდა, რითაც ხელი შეუწყო ქართული მუსიკის გავრცელებასა და პროპაგანდას. ჩამოაყალიბა ქართველ სტუდენტთა [[გუნდი (მუსიკა)|გუნდი]], რომელიც ასრულებდა ქართულ ხალხურ სიმღერებს. 1917 ბალანჩივაძე ბრუნდება საქართველოში აქ იგი აარსებს ქუთაისისა და ბათუმის სამუსიკო სასწავლებლებს. უკანასკნელ წლებში ქუთაისის სამუსიკო სასწავლებლის (შემდგომში მისი სახელობის) დირექტორად მუშაობდა. 1926 [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის საოპერო თეატრში]] დაიდგა ბალანჩივაძის ოპერა „თამარ ცბიერი“ (ლიბრეტო კ. ფოცხვერაშვილის). ოპერის მთავარი ნაწყვეტები შესრულდა პეტერბურგში (1897). განმეორებით – 1912 რუსი მსახიობების მონაწილეობით.  
+
1889-1895 წლებში სანკტ-პეტერბურგის კონსერვატორიაში სწავლობდა. 1895-1917 წლებში ატარებდა კონცერტებს [[რუსეთი|რუსეთის]], [[უკრაინა|უკრაინისა]] და [[პოლონეთი|პოლონეთის]] ქალაქებში და ქართული ხალხური სიმღერის პოპულარიზაციას ეწეოდა. 1896 იწყებს მუშაობას [[ოპერა]]ზე „თამარ ცბიერი“, რომლის ნაწყვეტებიც პირველად 1897 პეტერბურგის კეთილშობილთა საკრებულოს დარბაზში შესრულდა. 1893-1898 წლებში, ქართული ხალხური სიმღერების ჩაწერის მიზნით, პერიოდულად ჩამოდიოდა საქართველოში და აწყობდა ექსპედიციებს, 1907 წელს კი, მისი ინიციატივითა და დაფინასებით, ცნობილი რუსი კომპოზიტორის [[გლინკა მიხეილ|მ. ი. გლინკას]] წერილების სრული კრებული გამოიცა.  1812 წელს პეტერბურგში „თამარ ცბიერის“ პირველი მოქმედება დაიდგა.  
  
ბალანჩივაძის სხვა ნაწარმოებებიდან აღსანიშნავია [[კანტატა]] „დიდება ზაჰესს“, „სტუდენტების სიმღერა“ ქალ-ვაჟთა გუნდისათვის, „ქართული ეროვნული მარში“ სიმფონიური ორკესტრისათვის და სხვ. მისი შვილებია [[ანდრია ბალანჩივაძე]] და გამოჩენილი ამერიკელი ბალეტმაისტერი [[ბალანჩინი ჯორჯ|ჯორჯ (გიორგი) ბალანჩინი]] (1904-1983). (ა. წულუკიძე)
+
1917 წელს [[საქართველო|საქართველოში]] დაბრუნდა. 1918 ქუთაისში მუსიკალური სასწავლებელი დააარსა და მისი დირექტორი გახდა. 1926 დაასრულა მუშაობა ოპერაზე „თამარ ცბიერი“, რომლის [[პრემიერა]] იმავე წლის 16 აპრილს [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრში]] გაიმართა. 1927 წელს წერს ქართული მუსიკის ისტორიაში პირველ [[კანტატა|კანტატას]] „დიდება ზაჰესს“, რომელიც საჯაროდ შესრულდა იმავე წელს. 1929 გადავიდა ბათუმში და დააარსა მუსიკალური სასწავლებელი, რომელსაც ორი წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა. 1931 - ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწის, ხოლო 1933 წელს სახალხო არტისტის წოდება მიიღო, მის მიერ დაარსებულ ქუთაისის მუსიკალურ სასწავლებელს კი მისი სახელი მიენიჭა. 1936 გაემგზავრა მოსკოვში, სადაც 1937 წელს  [[დიდი თეატრი|დიდი თეატრის]] სცენაზე გაიმართა „დარეჯან ცბიერის“ პრემიერა. გარდაიცვალა ქუთაისში, დაკრძალეს ბაგრატის ტაძრის გალავანთან, შემდეგ კი ქუთაისის მწვანეყვავილას პანთეონში გადაასვენეს.
  
 +
====ნაწარმოებები====
 +
* ოპერა „თამარ ცბიერი“, (1896-1926). II რედაქციით (1936) - „დარეჯან ცბიერი“.
 +
* კანტატა „დიდება ზაჰესს“ (1927);
 +
* საორკესტრო ნაწარმოები „ქართული ეროვნული მარში“ (1928).
 +
* რომანსები, სიმღერები, გუნდები, მათ შორის (1918);
 +
* „ჰიმნი სამშობლო ხევსურისა“ სოლისტის, გუნდისა და ორკესტრისათვის (რ. ერისთავის ლექსზე) და სხვ.
  
==წყარო==  
+
ზურაბ ლეჟავა
მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი / [შემდგ.: ანზორ თამარაშვილი; მთ. რედ.: გულბათ ტორაძე]. [ახალციხე: თბილ. უნ-ტის მესხეთის ფილიალის გამ-ბა], 2005 (ა.ო. "პროგრესი")
+
 
 +
==ლიტერატურა==  
 +
* „ორიოდე სიტყვა სამუსიკო სასწავლებლის შესახებ“, ჟურ. „თეატრი და მუსიკა“, 1919. N1;
 +
* დ. არაყიშვილი, „ქართული მუსიკა, მოკლე ისტორიული მიმოხილვა“, ქუთ., 1925;
 +
* პ. ხუჭუა, „მელიტონ ბალანჩივაძე, მონოგრაფია“, თბ., 1950;
 +
* გ. ჩხიკვაძე, „საქართველოს საბჭოთა კომპოზიტორები“,  1956;
 +
* ლ. დონაძე, ო. ჩიჯავაძე, გ. ჩხიკვაძე, „ქართული მუსიკის ისტორია“, წ. I, თბ., 1990.
 +
 
 +
==წყარო==
 +
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
  
 
==იხილეთ აგრეთვე==
 
==იხილეთ აგრეთვე==
 
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/3513/ მელიტონ ბალანჩივაძე]
 
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/3513/ მელიტონ ბალანჩივაძე]
  
[[კატეგორია:კომპოზიტორები]]
+
 
 
[[კატეგორია:ქართველი კომპოზიტორები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი კომპოზიტორები]]
[[კატეგორია:საქართველოს სახალხო არტისტები]]
+
[[კატეგორია:საქართველოს სსრ სახალხო არტისტები‏‎ ]]
 +
[[კატეგორია:ქართველი დირიჟორები]]
 +
[[კატეგორია:ბალანჩივაძეები]]
 +
[[კატეგორია:ქართველი მომღერლები]]

მიმდინარე ცვლილება 14:13, 17 დეკემბერი 2021 მდგომარეობით

BalanCivaZe meliton.jpg

ბალანჩივაძე მელიტონ ანტონის ძე (24.XII.1862, სოფ. ბანოჯა - 21.XI.1937, ქუთაისი) - ქართული ეროვნული კლასიკური საკომპოზიტორო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მომღერალი, ლირიკული ბარიტონი, დირიჟორი, ქართული რომანსის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

დაიბადა ქუთაისის მაზრაში, მღვდლის ოჯახში. 1870-1874 წლებში სწავლობდა ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელში. 1874-1877 წლებში სწავლობდა ქუთაისის გიმნაზიაში, სადაც მოწაფეთა გუნდში გალობდა. 1877-1879 წლებში თბილისში ცხოვრობდა და სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა, ამავე დროს, სემინარიის გუნდში გალობდა. 1879-1880 წლებში ეგზარხოსის გუნდის წევრი გახდა, შემდეგ ამავე გუნდის ლოტბარის - აუშევის თანაშემწედ მუშაობდა და მასთან მუსიკის თეორიას სწავლობდა.

1880-1883 წლებში თბილისის საოპერო თეატრის გუნდში მღეროდა, გამოდიოდა სცენაზე და სოლო პარტიებს ასრულებდა. 20 წლისამ ჩამოაყალიბა თავისი პირველი ეთნოგრაფიული გუნდი. 1883-1886 წლებში ფილიმონ ქორიძის მიწვევით ქუთაისში დაბრუნდა და მასთან ერთად ქართულ ხალხურ სიმღერებს, საეკლესიო საგალობლებს აგროვებდა და იწერდა. 1886 წლდან ლადო აღნიაშვილის გუნდში მღეროდა, 1887 წლდან კი იმავე გუნდში ლოტბარად მუშაობდა. იმ პერიოდში დაწერა თავისი პირველი ნაწარმოებები: „პოპური“(1888). რომანსები: „როდესაც გიცქერ“; „შენ გეტრფი მარად“; „ნუ შემიბრალებ“ და „ნანა“ (1889).

1889-1895 წლებში სანკტ-პეტერბურგის კონსერვატორიაში სწავლობდა. 1895-1917 წლებში ატარებდა კონცერტებს რუსეთის, უკრაინისა და პოლონეთის ქალაქებში და ქართული ხალხური სიმღერის პოპულარიზაციას ეწეოდა. 1896 იწყებს მუშაობას ოპერაზე „თამარ ცბიერი“, რომლის ნაწყვეტებიც პირველად 1897 პეტერბურგის კეთილშობილთა საკრებულოს დარბაზში შესრულდა. 1893-1898 წლებში, ქართული ხალხური სიმღერების ჩაწერის მიზნით, პერიოდულად ჩამოდიოდა საქართველოში და აწყობდა ექსპედიციებს, 1907 წელს კი, მისი ინიციატივითა და დაფინასებით, ცნობილი რუსი კომპოზიტორის მ. ი. გლინკას წერილების სრული კრებული გამოიცა. 1812 წელს პეტერბურგში „თამარ ცბიერის“ პირველი მოქმედება დაიდგა.

1917 წელს საქართველოში დაბრუნდა. 1918 ქუთაისში მუსიკალური სასწავლებელი დააარსა და მისი დირექტორი გახდა. 1926 დაასრულა მუშაობა ოპერაზე „თამარ ცბიერი“, რომლის პრემიერა იმავე წლის 16 აპრილს თბილისის ოპერის თეატრში გაიმართა. 1927 წელს წერს ქართული მუსიკის ისტორიაში პირველ კანტატას „დიდება ზაჰესს“, რომელიც საჯაროდ შესრულდა იმავე წელს. 1929 გადავიდა ბათუმში და დააარსა მუსიკალური სასწავლებელი, რომელსაც ორი წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა. 1931 - ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწის, ხოლო 1933 წელს სახალხო არტისტის წოდება მიიღო, მის მიერ დაარსებულ ქუთაისის მუსიკალურ სასწავლებელს კი მისი სახელი მიენიჭა. 1936 გაემგზავრა მოსკოვში, სადაც 1937 წელს დიდი თეატრის სცენაზე გაიმართა „დარეჯან ცბიერის“ პრემიერა. გარდაიცვალა ქუთაისში, დაკრძალეს ბაგრატის ტაძრის გალავანთან, შემდეგ კი ქუთაისის მწვანეყვავილას პანთეონში გადაასვენეს.

[რედაქტირება] ნაწარმოებები

  • ოპერა „თამარ ცბიერი“, (1896-1926). II რედაქციით (1936) - „დარეჯან ცბიერი“.
  • კანტატა „დიდება ზაჰესს“ (1927);
  • საორკესტრო ნაწარმოები „ქართული ეროვნული მარში“ (1928).
  • რომანსები, სიმღერები, გუნდები, მათ შორის (1918);
  • „ჰიმნი სამშობლო ხევსურისა“ სოლისტის, გუნდისა და ორკესტრისათვის (რ. ერისთავის ლექსზე) და სხვ.

ზურაბ ლეჟავა

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • „ორიოდე სიტყვა სამუსიკო სასწავლებლის შესახებ“, ჟურ. „თეატრი და მუსიკა“, 1919. N1;
  • დ. არაყიშვილი, „ქართული მუსიკა, მოკლე ისტორიული მიმოხილვა“, ქუთ., 1925;
  • პ. ხუჭუა, „მელიტონ ბალანჩივაძე, მონოგრაფია“, თბ., 1950;
  • გ. ჩხიკვაძე, „საქართველოს საბჭოთა კომპოზიტორები“, 1956;
  • ლ. დონაძე, ო. ჩიჯავაძე, გ. ჩხიკვაძე, „ქართული მუსიკის ისტორია“, წ. I, თბ., 1990.

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

[რედაქტირება] იხილეთ აგრეთვე

მელიტონ ბალანჩივაძე

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები