დობორჯგინიძე ჯემალ

მიმდინარე ცვლილება 14:41, 28 აპრილი 2022 მდგომარეობით

ჯემალ დობორჯგინიძე

დობორჯგინიძე ჯემალ – (1941), პოეტი. დაიბადა სოფელ მამათში (ლანჩხუთი). წლების განმავლობაში მუშაობდა სოფელ მამათის კულტურის სახლის დირექტორად, ლანჩხუთის მილიციის ბავშვთა ოთახის ინსპექტორად, ლანჩხუთის ხალხური შემოქმედების განყოფილების გამგედ, ვალოდია წულაძის სახლის მეცნიერ-მუშაკად. მისი პირველი ლექსი გამოქვეყნდა 1961 წელს გაზეთ „სოფლის ცხოვრებაში”. არის 12 წიგნის ავტორი, მათ შორის: „იის გორა”, „იის გორიდან მოვდივარ”, „აღსარებები და საგალობლები უფლისადმი”. გამოცემული აქვს არაერთი საბავშვო ლექსების კრებული.

არყის გამოხდისას თქმული

არყის ქვაბი ორთქლით მთვრალი,

მოთუხთუხე რახიანი,

მოდგა ღამე – ქვრივი ქალი

სავსე მთვარის სახიანი.

შეგრილებულს ვცეცხლავ წინწვერს,

შემომინთო გულზე ალი,

ქვრივზე მინდა დავქორწინდე

ამიხდება ნასიზმრალი!

ქვაბქვეშ ცეცხლი ვგრძნობ სულს ღაფავს,

ჩამომთუთქა ცრემლმა ღაწვი.

მე კი არა გიჟს დააბამს,

ისეთი აქვს არაყს ჯაჭვი.

ვკოცნი მთვარეს, ვხუჭავ თვალებს

ვაი, ჩემი ცოდვის ბრალი!

მოვიმთვარე, მთვრალო მთვარევ,

ღამეც მთვრალი და მეც მთვრალი.

[რედაქტირება] წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)