ხერგიანი მირონ
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(ახალი გვერდი: '''ხერგიანი მირონ''' – (1943), ქართველი მწერალი, პოეტი,...) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| + | [[ფაილი:Miron xergiani.PNG|thumb|მირონ ხერგიანი ]] | ||
'''ხერგიანი მირონ''' – (1943), [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი. მისი პირველი ლექსები 1962 წელს გამოქვეყნდა [[თსუ]]-ს გაზეთ „თბილისის უნივერსიტეტში“, პირველი მოთხრობა „თეთრი მწვერვალი“ კი – 1963 წელს ჟურნალ „პიონერში“. მას შემდეგ მისი ნაწარმოებები – რომანები, მოთხრობები, ლექსები, პუბლიცისტური სტატიები, მხატვრული ნარკვევები და თარგმანები პერიოდულად ქვეყნდება ჩვენს სალიტერატურო პერიოდიკაში, გამოდის ცალკე წიგნებად. | '''ხერგიანი მირონ''' – (1943), [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი. მისი პირველი ლექსები 1962 წელს გამოქვეყნდა [[თსუ]]-ს გაზეთ „თბილისის უნივერსიტეტში“, პირველი მოთხრობა „თეთრი მწვერვალი“ კი – 1963 წელს ჟურნალ „პიონერში“. მას შემდეგ მისი ნაწარმოებები – რომანები, მოთხრობები, ლექსები, პუბლიცისტური სტატიები, მხატვრული ნარკვევები და თარგმანები პერიოდულად ქვეყნდება ჩვენს სალიტერატურო პერიოდიკაში, გამოდის ცალკე წიგნებად. | ||
მიმდინარე ცვლილება 01:28, 1 მაისი 2022 მდგომარეობით
ხერგიანი მირონ – (1943), ქართველი მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი. მისი პირველი ლექსები 1962 წელს გამოქვეყნდა თსუ-ს გაზეთ „თბილისის უნივერსიტეტში“, პირველი მოთხრობა „თეთრი მწვერვალი“ კი – 1963 წელს ჟურნალ „პიონერში“. მას შემდეგ მისი ნაწარმოებები – რომანები, მოთხრობები, ლექსები, პუბლიცისტური სტატიები, მხატვრული ნარკვევები და თარგმანები პერიოდულად ქვეყნდება ჩვენს სალიტერატურო პერიოდიკაში, გამოდის ცალკე წიგნებად.
- * * *
- ეს რა სევდის ცა არი, ეს ცა სევდის ცა არი,
- არა - ჩვენი ბავშვობის... ყველაფერი უეცრად
- და თვალდათვალ დაგვშორდა.
- მეზმანება ვან-გოგი, სევდის ბორინაჟებში...
- რუსთაველზე ტოლებთან ეშხით მოინაზები...
- ეჰ, რა იყო ოდესღაც ორივენი ვბავშვობდით...
- მერმე ფიქრნი განილტვნენ,
- უმძრახებად დაშორდნენ...
- მეზმანება ვან-გოგი, სევდის ბორინაჟებში...
- რუსთაველზე ტოლებთან ეშხით მოინაზები...
- ეშხით მოინაზები, რწევით ალვა-ტანისა,
- ვარსკვლავთა ალმასები, ნაზად კრთომა მთვარისა,
- შენზე ფიქრმა იშორა, შენზე ფიქრმა დანისლა...
- ეს ცა სევდის ცა არი, არა - ჩვენი ბავშვობის...
- ყველაფერი უეცრად და თვალდათვალ დაგვშორდა!
