კანონი სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „კანონი სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ“ გადაიტანა გვერდზე „[[სპ...) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი''' - სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი [[საქართველოს ეროვნული საბჭო|საქართველოს ეროვნულმა საბჭო]]მ 1918 წლის 17 სექტემბერს მიიღო. კანონით მოწესრიგდა სავაჭრო ურთიერთობები, დადგინდა გასაყიდ საქონელზე ფასის დადების ზოგადი წესები, | + | '''სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი''' - სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი [[საქართველოს ეროვნული საბჭო|საქართველოს ეროვნულმა საბჭო]]მ 1918 წლის 17 სექტემბერს მიიღო. კანონით მოწესრიგდა სავაჭრო ურთიერთობები, დადგინდა გასაყიდ საქონელზე [[ფასი|ფასის]] დადების ზოგადი წესები, |
აიკრძალა საქონელზე გადაჭარბებული ფასების დადება, ასევე განისაზღვრა სავაჭრო ოპერაციისთვის სპეციალური ნებართვის გაცემის წესები. კანონის თანახმად, მოვაჭრე ვალდებული იყო, თვალსაჩინო ადგილას გამოეკრა გასაყიდი საქონლის ფასი. სპეკულაცია იყო დანაშაული და მისთვის გარკვეული სასჯელები იქნა შემოღებული. კანონით გათვალისიწნებულ საკითხებზე დავის შემთხვევაში საქმეს განიხილავდა სასამართლო. სასამართლოს უნდა დაედგინა, გადაჭარბებულ ფასებში გაიყიდა თუ არა საქონელი. სასამართლოს შეეძლო სპეკულაციაში გამტყუნებული პირისათვის დამატებით (კატორღასთან ან ჯარიმასთან ერთად) ვაჭრობის უფლება აეკრძალა ან შეეზღუდა. დანაშაული იყო პირის ისეთი ქმედება, რომელიც განზრახ ხელს შეუწყობდა სპეკულაციური დანაშაულის დაფარვას. | აიკრძალა საქონელზე გადაჭარბებული ფასების დადება, ასევე განისაზღვრა სავაჭრო ოპერაციისთვის სპეციალური ნებართვის გაცემის წესები. კანონის თანახმად, მოვაჭრე ვალდებული იყო, თვალსაჩინო ადგილას გამოეკრა გასაყიდი საქონლის ფასი. სპეკულაცია იყო დანაშაული და მისთვის გარკვეული სასჯელები იქნა შემოღებული. კანონით გათვალისიწნებულ საკითხებზე დავის შემთხვევაში საქმეს განიხილავდა სასამართლო. სასამართლოს უნდა დაედგინა, გადაჭარბებულ ფასებში გაიყიდა თუ არა საქონელი. სასამართლოს შეეძლო სპეკულაციაში გამტყუნებული პირისათვის დამატებით (კატორღასთან ან ჯარიმასთან ერთად) ვაჭრობის უფლება აეკრძალა ან შეეზღუდა. დანაშაული იყო პირის ისეთი ქმედება, რომელიც განზრახ ხელს შეუწყობდა სპეკულაციური დანაშაულის დაფარვას. | ||
მკაცრად ისჯებოდა ასევე მოხელე, თუ ის სათანადო ზომებს არ მიიღებდა სპეკულიანტთა | მკაცრად ისჯებოდა ასევე მოხელე, თუ ის სათანადო ზომებს არ მიიღებდა სპეკულიანტთა | ||
| ხაზი 6: | ხაზი 6: | ||
1920 და 1921 წლებში [[ამნისტია|ამნისტიები]] არ შეეხო იმ დანაშაულის ჩამდენ პირებს, რომლებმაც სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონით გათვალისიწნებული სამართალდარვევა ჩაიდინეს. | 1920 და 1921 წლებში [[ამნისტია|ამნისტიები]] არ შეეხო იმ დანაშაულის ჩამდენ პირებს, რომლებმაც სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონით გათვალისიწნებული სამართალდარვევა ჩაიდინეს. | ||
| − | + | '''''ბექა ქანთარია''''' | |
| + | |||
| + | |||
| ხაზი 16: | ხაზი 18: | ||
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | ||
| − | + | ||
[[კატეგორია:კანონები საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]] | [[კატეგორია:კანონები საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:50, 11 ოქტომბერი 2022 მდგომარეობით
სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი - სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონი საქართველოს ეროვნულმა საბჭომ 1918 წლის 17 სექტემბერს მიიღო. კანონით მოწესრიგდა სავაჭრო ურთიერთობები, დადგინდა გასაყიდ საქონელზე ფასის დადების ზოგადი წესები, აიკრძალა საქონელზე გადაჭარბებული ფასების დადება, ასევე განისაზღვრა სავაჭრო ოპერაციისთვის სპეციალური ნებართვის გაცემის წესები. კანონის თანახმად, მოვაჭრე ვალდებული იყო, თვალსაჩინო ადგილას გამოეკრა გასაყიდი საქონლის ფასი. სპეკულაცია იყო დანაშაული და მისთვის გარკვეული სასჯელები იქნა შემოღებული. კანონით გათვალისიწნებულ საკითხებზე დავის შემთხვევაში საქმეს განიხილავდა სასამართლო. სასამართლოს უნდა დაედგინა, გადაჭარბებულ ფასებში გაიყიდა თუ არა საქონელი. სასამართლოს შეეძლო სპეკულაციაში გამტყუნებული პირისათვის დამატებით (კატორღასთან ან ჯარიმასთან ერთად) ვაჭრობის უფლება აეკრძალა ან შეეზღუდა. დანაშაული იყო პირის ისეთი ქმედება, რომელიც განზრახ ხელს შეუწყობდა სპეკულაციური დანაშაულის დაფარვას. მკაცრად ისჯებოდა ასევე მოხელე, თუ ის სათანადო ზომებს არ მიიღებდა სპეკულიანტთა წინააღმდეგ.
1920 და 1921 წლებში ამნისტიები არ შეეხო იმ დანაშაულის ჩამდენ პირებს, რომლებმაც სპეკულაციასთან ბრძოლის შესახებ კანონით გათვალისიწნებული სამართალდარვევა ჩაიდინეს.
ბექა ქანთარია
[რედაქტირება] ლიტერატურა
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სამართლებრივი აქტების კრებული (1918-1921), 1990.
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
