აკვანი სამკალში
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
| (ერთი მომხმარებლის 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''აკვანი სამკალში''' – ერთ გირეველ (თუშეთში) ქალს ყანა უმკია მათიგოს. მათიგო საყანე ადგილია სოფლიდან კარგა მოშორებით, რამდენიმე გორაკის იქით. [[აკვანი]]ც თან ჰქონია წაღებული. თურმე ეჩქარება ყანის მომკა, რომ ხვალაც ამსიშორეზე აკვნის წამოღება არ დასჭირდეს. მორჩა როგორც იქნა მუშაობას, წამოკრიფა ბარგი, წამოიკიდა და წამოვიდა, აკვანი კი ყანაში დარჩა. შინ რომ მივიდა, მერეღა მოაგონდა აკვანი. ქმარიც მოსულიყო ცხვრიდან და თან სტუმრებიც მოეყვანა. ავი ქმარი ჰყავს, ვერ ეუბნება, ეშინია. ძროხები დაწველა, ქმრის სტუმრებს ვახშამი აჭამა, მოასვენა და მერეღა გაიქცა ყანაში აკვნისთვის. მათიგოს გორას რომ გადავიდა, ხედავს, რომ აკვანს შუქი ადგას და სამი მტრედი დაღუღუნებს: | + | '''აკვანი სამკალში''' – ერთ გირეველ ([[თუშეთი|თუშეთში]]) ქალს [[ყანა]] უმკია მათიგოს. მათიგო საყანე ადგილია სოფლიდან კარგა მოშორებით, რამდენიმე გორაკის იქით. [[აკვანი]]ც თან ჰქონია წაღებული. თურმე ეჩქარება [[ყანა|ყანის]] მომკა, რომ ხვალაც ამსიშორეზე აკვნის წამოღება არ დასჭირდეს. მორჩა როგორც იქნა მუშაობას, წამოკრიფა ბარგი, წამოიკიდა და წამოვიდა, აკვანი კი ყანაში დარჩა. შინ რომ მივიდა, მერეღა მოაგონდა აკვანი. ქმარიც მოსულიყო ცხვრიდან და თან სტუმრებიც მოეყვანა. ავი ქმარი ჰყავს, ვერ ეუბნება, ეშინია. ძროხები დაწველა, ქმრის სტუმრებს ვახშამი აჭამა, მოასვენა და მერეღა გაიქცა ყანაში აკვნისთვის. მათიგოს გორას რომ გადავიდა, ხედავს, რომ აკვანს შუქი ადგას და სამი მტრედი დაღუღუნებს: |
| + | |||
::::::„ნანა, სამკალ ქალასაო, სამკალ გაწირულასაო, | ::::::„ნანა, სამკალ ქალასაო, სამკალ გაწირულასაო, | ||
| ხაზი 13: | ხაზი 14: | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
[[მითოლოგიური ენციკლოპედია ყმაწვილთათვის]] | [[მითოლოგიური ენციკლოპედია ყმაწვილთათვის]] | ||
| − | + | [[კატეგორია:თქმულებები]] | |
| − | + | [[კატეგორია:ქართული თქმულებები]] | |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:თუშური თქმულებები]] |
| − | [[კატეგორია:ქართული | + | |
მიმდინარე ცვლილება 14:08, 17 ნოემბერი 2022 მდგომარეობით
აკვანი სამკალში – ერთ გირეველ (თუშეთში) ქალს ყანა უმკია მათიგოს. მათიგო საყანე ადგილია სოფლიდან კარგა მოშორებით, რამდენიმე გორაკის იქით. აკვანიც თან ჰქონია წაღებული. თურმე ეჩქარება ყანის მომკა, რომ ხვალაც ამსიშორეზე აკვნის წამოღება არ დასჭირდეს. მორჩა როგორც იქნა მუშაობას, წამოკრიფა ბარგი, წამოიკიდა და წამოვიდა, აკვანი კი ყანაში დარჩა. შინ რომ მივიდა, მერეღა მოაგონდა აკვანი. ქმარიც მოსულიყო ცხვრიდან და თან სტუმრებიც მოეყვანა. ავი ქმარი ჰყავს, ვერ ეუბნება, ეშინია. ძროხები დაწველა, ქმრის სტუმრებს ვახშამი აჭამა, მოასვენა და მერეღა გაიქცა ყანაში აკვნისთვის. მათიგოს გორას რომ გადავიდა, ხედავს, რომ აკვანს შუქი ადგას და სამი მტრედი დაღუღუნებს:
- „ნანა, სამკალ ქალასაო, სამკალ გაწირულასაო,
- დედა მოა დ’ძიძას მუ’ტანს, ზია გატენილასაო“.
