დროშა ამქრისა
(→წყარო) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Amqris droSa.jpg|thumb|დროშა ამქრისა]] | [[ფაილი:Amqris droSa.jpg|thumb|დროშა ამქრისა]] | ||
| − | '''[[დროშა]] ამქრისა''' - [[საქართველო|საქართველოს]] ქალაქებში ხელოსნობის თითქმის ყველა დარგის [[ამქარი|ამქარს]] გააჩნდა საკუთარი დროშა, რომელიც გამოჰქონდათ სადღესასწაულო დღეებში და ხმარობდნენ ასევე თავიანთ სახელოსნო-სარიტუალო წეს-ჩვეულებების შესასრულებლად. [[დროშა|დროშებზე]] ძირითადად გამოსახული იყო მფარველი წმინდანები და რეალური თუ ლეგენდარული პირნი, რომელთა სახელებიც, რაღაც ნიშნით, დაკავშირებული იყო ამა თუ იმ დარგის აღმოჩენებთან. მაგ., მჭედლის დროშას ამკობდნენ ლითონის პირველი გამჭედელნი ბიბლიური იავანი და თობელი, ხარაზებისას ელია, ხუროებისას ნოე და მისი კიდობანი, სარაჯებისას ყურძენი და ა.შ. წმინდა გიორგი იყო უნივერსალური პერსონაჟი, რომელიც ხელოსანთა უმეტეს დროშებზე იყო გამოსახული, როგორც მრავალი ხელობის გამჩენი. ეს ვითარება ქართველთა უძველესი სარწმუნოების ფესვებს ააშკარავებს და ამ სფეროშიც კი გვევლინება იმ დიდი პოპულარულობის უშუალო დასტურად, რომელიც წმინდა გიორგის ეჭირა [[ქართველები|ქართველთა]] რელიგიურ პრაქტიკაში. ამ მომენტის ანალოგი ქართველთა უძველესი სარწმუნოების გადმონაშთებშია დადასტურებული. მაგ., ასეთია სვანეთში - სოლანი, მეგრელებში - სოლომი, ხევსურებში - პირქუში, აფხაზებში - შშა. | + | '''[[დროშა]] ამქრისა''' - [[საქართველო|საქართველოს]] ქალაქებში ხელოსნობის თითქმის ყველა დარგის [[ამქარი|ამქარს]] გააჩნდა საკუთარი დროშა, რომელიც გამოჰქონდათ სადღესასწაულო დღეებში და ხმარობდნენ ასევე თავიანთ სახელოსნო-სარიტუალო წეს-ჩვეულებების შესასრულებლად. |
| + | |||
| + | [[დროშა|დროშებზე]] ძირითადად გამოსახული იყო მფარველი წმინდანები და რეალური თუ ლეგენდარული პირნი, რომელთა სახელებიც, რაღაც ნიშნით, დაკავშირებული იყო ამა თუ იმ დარგის აღმოჩენებთან. მაგ., მჭედლის დროშას ამკობდნენ ლითონის პირველი გამჭედელნი [[ბიბლია|ბიბლიური]] იავანი და თობელი, ხარაზებისას [[ელია]], ხუროებისას [[ნოე]] და მისი [[კიდობანი]], სარაჯებისას ყურძენი და ა.შ. [[წმინდა გიორგი]] იყო უნივერსალური [[პერსონაჟი]], რომელიც ხელოსანთა უმეტეს დროშებზე იყო გამოსახული, როგორც მრავალი ხელობის გამჩენი. ეს ვითარება ქართველთა უძველესი სარწმუნოების ფესვებს ააშკარავებს და ამ სფეროშიც კი გვევლინება იმ დიდი პოპულარულობის უშუალო დასტურად, რომელიც წმინდა გიორგის ეჭირა [[ქართველები|ქართველთა]] [[რელიგია|რელიგიურ]] პრაქტიკაში. ამ მომენტის ანალოგი ქართველთა უძველესი სარწმუნოების გადმონაშთებშია დადასტურებული. მაგ., ასეთია სვანეთში - სოლანი, მეგრელებში - სოლომი, ხევსურებში - პირქუში, აფხაზებში - შშა. | ||
== ლიტერატურა == | == ლიტერატურა == | ||
მიმდინარე ცვლილება 15:47, 1 მაისი 2023 მდგომარეობით
დროშა ამქრისა - საქართველოს ქალაქებში ხელოსნობის თითქმის ყველა დარგის ამქარს გააჩნდა საკუთარი დროშა, რომელიც გამოჰქონდათ სადღესასწაულო დღეებში და ხმარობდნენ ასევე თავიანთ სახელოსნო-სარიტუალო წეს-ჩვეულებების შესასრულებლად.
დროშებზე ძირითადად გამოსახული იყო მფარველი წმინდანები და რეალური თუ ლეგენდარული პირნი, რომელთა სახელებიც, რაღაც ნიშნით, დაკავშირებული იყო ამა თუ იმ დარგის აღმოჩენებთან. მაგ., მჭედლის დროშას ამკობდნენ ლითონის პირველი გამჭედელნი ბიბლიური იავანი და თობელი, ხარაზებისას ელია, ხუროებისას ნოე და მისი კიდობანი, სარაჯებისას ყურძენი და ა.შ. წმინდა გიორგი იყო უნივერსალური პერსონაჟი, რომელიც ხელოსანთა უმეტეს დროშებზე იყო გამოსახული, როგორც მრავალი ხელობის გამჩენი. ეს ვითარება ქართველთა უძველესი სარწმუნოების ფესვებს ააშკარავებს და ამ სფეროშიც კი გვევლინება იმ დიდი პოპულარულობის უშუალო დასტურად, რომელიც წმინდა გიორგის ეჭირა ქართველთა რელიგიურ პრაქტიკაში. ამ მომენტის ანალოგი ქართველთა უძველესი სარწმუნოების გადმონაშთებშია დადასტურებული. მაგ., ასეთია სვანეთში - სოლანი, მეგრელებში - სოლომი, ხევსურებში - პირქუში, აფხაზებში - შშა.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ნ. აბესაძე, ხელოსნური წარმოება და ხელოსანთა ყოფა საქართველოს ქალაქებში, 1986. ე.ნ.
